Zaterdag, lekker rustig aan vanochtend. Ik ruim wat op, hang een wasje buiten, ontbijt wat,
lees mijn (Jill Mansell)boek, lekker relax. PC wordt tegen 10 uur ook
wakker en vraagt wat de planning is voor vandaag. ;-) Niet echt een planning,
maar ik wil wel dat hij even naar de winkel gaat om een setje walkietalkies te
checken, welke Milan en ik gisteren gezien hebben. Aangezien ik niet al te
technisch ben aangelegd, mag PC er naar kijken. Een walkietalkie (met bereik
van 4km) voor als de kids buiten spelen. Als er wat is, dan kunnen we contact
met elkaar opnemen. PC besluit om op de fiets naar The Parade te gaan en de
kids gaan mee. Ik roep nog even na dat we ongeveer om 15.00 uur op de
verjaardag van Sacha en Dennis worden verwacht. Ik ga (rode bieten)salade
maken, voor mijn aandeel ‘share a plate’ en ik maak me klaar voor de
verjaardag. Ik word gebeld, het is PC: ‘ik loop nog op The Parade, hoelaat moeten
we op de verjaardag zijn?’ ‘Eh…rond 15.00 uur? Het is nu bijna 14.30 uur! En
jullie zijn nog op The Parade?!?’ ‘Ik stuur wel even een sms’je dat we wat
later zijn…zucht..’ Om 15.15 uur komen ze helemaal bezweet aan fietsen. Lola
klaagt over pijn in haar benen. Ach, haar fiets heeft helemaal geen
versnellingen en elke trap wat PC en Milan maakt, moet Lola wel 3 keer trappen.
En de heenweg was meer ‘heuvels’ af, maar ja, dan moet je ook nog terug. Kranig
meisje! ;-)
We gaan naar de verjaardag en het vaste NL clubje komt ook. Lekker appeltaart en daarna BBQ. Het huis van Sacha en Frits is echt opgeknapt. Hun schuren zijn mooi gemaakt en een van de schuren is zelfs omgetoverd tot ‘guest house’. Ze hebben ook 2 koala’s in hun bomen en van tijd tot tijd ‘kletsen’ ze met ons mee ;-)Zondag, PC ruimt de schuur op en zoekt/legt alle campingspullen bij elkaar. PC heeft gisteren namelijk een campingplek gereserveerd in Yorke Peninsula (ongeveer 2 uur rijden). Volgend weekend gaan we 4 dagen kamperen. Maandag is ‘Adelaide cup’ (je weet wel de paardenrace van South Australia) en dus is iedereen vrij.
We
zijn daar nog niet geweest en onze UK vrienden zijn daar (op een andere
camping)ook dat weekend. Gezellig! We gaan naar Edithburgh in Yorke Peninsula.
We
hebben maar een 2-persoonstentje. We besluiten om te gaan kijken naar een tent.
Bij de ‘K-Mart’ hebben ze niet zoveel keuze, dus we gaan naar de ‘Big W’, maar
we komen ook langs ‘cheap cars’, een soort Halfords. PC op de remmen! Hij roept
het al een tijdje en nu moeten we eraan geloven, we gaan een
(mobiele)bandenpomp kopen. Voor als we weer het strand opgaan en we de
autobanden een stuk moeten laten leeg lopen. Nu kunnen we na afloop, dus zelf
de banden oppompen. Het is natuurlijk niet echt een artikel die je zomaar in je
winkelwagen gooit, dus na wat advies, wordt zo’n ding aangeschaft! Ook nog (te
erg) een stuk tapijt voor op het dashboard!! Echt totaal niet mijn ding! Maar
het is ter bescherming voor de zon…ok, ik moet toegeven, liever een kleed op
mijn dashboard dan scheuren (en die komen er!)…maar wat ugly!! Voordat mijn man
nog wat lelijks ziet voor de auto, gaan we gauw weg! ;-)
 |
| ugly carpet |
Bij
de ‘Big W’ zien we een 6-persoonstent, best aardig en niet te duur en het
allerbelangrijkste!! Hij kan volledig afgesloten worden (kuiptent). Onze tent
in NL was aan de onderkant open, toen we besloten om naar Oz te gaan, hebben we
die maar verkocht, want je moet er toch niet aan denken dat je samen met
ongedierte slaapt, of nog erger…brrrr…we kopen de tent! Zo, nu helemaal klaar
op te kamperen! Het is inmiddels tegen 17.00 uur en we gaan naar The Fringe
Festival. We vinden direct een parkeerplaats en lopen zo het park in! Dit is
weer anders dan op een zaterdagavond! Er hangt een serene sfeer en dat voor een
festival! We lopen alle eettentjes af en na een kwartiertje zitten we lekker op
de grond lekker te eten onder het genot van muziek van een (jazz)bandje. Dit is
precies wat we ons nog kunnen herinneren van vorig jaar. Super relax en toch
genoeg reuring. Heerlijk! Na een uurtje gaan de kids nog in een ‘zoharddatjemisselijkwordtding’
en daarna nog een ritje in de botsauto. De prijzen van de attracties zijn niet
misselijk! Zo’n ritje botsauto kost $10! Ze zijn samen in een autootje gaan
zitten! ;-) We lopen nog wat rond en doen op het einde nog een rondje maiskolf/ijsje
;-)
Maandag,
nadat ik de kids naar school heb gebracht, kom ik op mijn werk en wat ik niet
verwachtte is gebeurd! Kim heeft werk voor mij voorbereid! Zo blij! Ik was al
bang dat ik voor niks was gekomen, maar ik kan lekker aan de slag. Het is ook
nog iets nieuws, dus ik heb ook nog eens een uitdaging ;-) Het is wel wat
concentreerwerk, want voor elke boeking wat ik maak, moet ik opletten naar
welke kostenplaats het gaat, of het cash is of eftpos (pin) en of ik het juiste
bedrag intoets. Zo lullig als je lunch declareert voor $ 100 in plaats $10. Bij
Kim werk ik namelijk op een 6e hands laptop, dus ik moet echt goed
zoeken naar de cijfers. Op een normale toetstenbord heb je rechts normaal je
‘cijfertoetsen’, dat is veel makkelijker, maar hee, geen probleem, hoor! ;-)
Rond 14.45 uur ga ik de kids ophalen. Thuis kan ik wel slapen! Zo moe…maar ik
doe het maar niet. In plaats daarvan ga ik de lunches voor morgen klaarmaken en
koken en de was wegstrijken. Ik had beter kunnen slapen…pfff…#saaihuishoudwerk.
Dinsdag,
Om 7 uur breng ik de kids weg en ga naar mijn werk. Het is een heerlijk dagje
werken. Ik hoor weer dat er (bossen bloemen)wordt gedumpt en ik ren naar
achteren om weer 3 bossen mee te nemen ;-) Ik heb er zelf niks aan (we gaan
vrijdag al weg), maar mijn ‘zonnebloem vriendinnen’ des te meer! ;-) Ik zoek op
Youtube naar een filmpje (had ik Milan beloofd)wat iemand op Facebook had
gepost, maar ik kon het niet meer op FB vinden. Al snel vind ik het betreffende
filmpje en ik roep Milan erbij. We moeten er zo om lachen. Kijk even mee:
Nadat
we zo een paar filmpjes hebben gekeken van baby’s die aan het schateren zijn,
kom ik bij andere filmpjes. Even later zit ik (kennelijk) zo te snotteren, ik
krijg een doos tissues aangereikt. ;-) Het zijn filmpjes van soldaten die na
een half jaar of langer hun kids verrassen met hun terugkomst. Ik bedoel, zeg
nou zelf:
Zo zit ik te lachen om baby's die zitten te lachen en zo zit ik te snotten.
Woensdag,
ik ga met mijn wandelclubje ‘de zonnebloem’ wandelen, maar het is echt al warm!
Het is 9 uur en al 30 graden. De dames lopen een andere route (meer in de
schaduw). Ik volg gewoon. We gaan door het park en we lopen langs de
heuvelachtige prachtige wijk Stonyfell en de huizen zijn zo moooooiii! Ik geniet,
dit is weer wat anders. Dit is ‘urban wandelen'. We komen langs een soort
kasteel met een grote oprijlaan en wij kunnen er net tussendoor kijken en we
zien de stad in de verte. Ik krijg een soort ‘Toscane-gevoel’. In de warmte met
een klein, heeeeeel klein briesje, een mooi ‘kasteel-huis’ omgeven door
‘gumtrees’ en een prachtig uitzicht. Zucht, dit is toch wel mooi! We lopen
terug en ik herken een huis van een programma. Echt waar! Bij jullie heet het
volgens mij ‘de verbouwing’. Ik vraag aan de dames of dit het huis is van
‘Grand Designs’ en ik heb gewoon gelijk! Wel heel bijzonder om het zo te
zien, want op tv lijkt alles veel groter, maar in het echt valt het wel mee.
Goed, het is nog wel groot, maar niet te overdreven. Ik heb even gegoogled en ik heb het gevonden op internet. Waar zij hun terras hebben, daar heb ik gewandeld!!
http://www.lifestyle.com.au/granddesigns/series-2/episode-7-stonyfell-watertank.aspx
Na de gebruikelijke kop thee,
geef ik de dames een bos bloemen. Zo, hun dag ook weer helemaal goed! ;-) Ik
vraag aan Cas naar de resultaten van haar zoon Tim, je weet wel, van zijn
deelname aan ‘the Iron Man’. Hij is 2e geworden in zijn klassement.
Wat goed! Hij heeft het volbracht in 10 uur nog wat en dus ook zijn vader
verslagen. Hij had een kleine ‘sitback’ bij het laatste onderdeel, namelijk bij
de marathon na 20 km. Ik zeg:’Sitback! Hij had er toen al een marathon
opzitten, dus hulde aan Tim!’ Ik zou volgens mij bij het eerste onderdeel al
een volledige ‘sitback’ hebben gehad. ;-) Cas is een apetrotse moeder en
terecht! Daarna boodschappen doen, het is inmiddels 38 graden…heel de week is
het gemiddeld 35-40 graden…
Thuis
doe ik een rondje ‘huis poetsen’ en (letterlijk) het zweet gutst van mijn lijf.
Lekkere praat, hè? Maar hitte + inspanning=waterval! ;-)
Donderdag,
vandaag ga ik de kids gewoon naar school brengen (1e keer zonder BSO
op donderdag) en dus ben ik om een uur of 9.00 uur op de zaak. Het is vrij
rustig en ik werk mijn stapel met 2 vingers in mijn neus weg. Als ik naar huis
ga, is het drukkend benauwd. Nadat ik de kids heb opgehaald, gaat het eindelijk
regenen. Dat ik dat ooit zou zeggen…
Vanavond
ga ik met Sophia een hapje eten en naar de bios. Naar de film: I give it a
year. Even lekker een romcom! Love it!
Morgen
de auto inpakken en naar Yorke Peninsula! Wij gaan dan weekend vieren! ;-)
Allemaal
een fijn weekend.
@the Fringe Festival
Geen opmerkingen:
Een reactie posten