famdekrom: Eindelijk regen in Adelaide! 22 februari

Zaterdagochtend, ik ben vroeg wakker, dus ik ga maar de was ophangen, de vaatwasser

uitruimen en ontbijten. Langzaam wordt de rest van het huis ook wakker. De loodgieter komt om 10 uur, dus voor 10 uur is iedereen aangekleed. De mannen blijven thuis op de loodgieter wachten terwijl ik samen met Lola bij het postkantoor een pakketje ga ophalen. Yeah! Een pakketje van oma en opa. Wat zou er in zitten?!? We rijden door naar de stad. Rondom de stad is alles afgesloten in verband met The Fringe (Festival) en The (city/Clipsal) Race. Het ziet er allemaal erg gezellig uit. Wij zijn van plan om vanavond naar The Fringe te gaan. Nadat we de auto hebben geparkeerd, gaan we in een tempo, onze boodschappenlijst af. Kledingstuk omruilen, (school)sokken voor Lola (ze wil bij haar uniform van die lange kniesokken –zucht-), fietshelm voor Lola en mij, Nespresso koffie, batterij van mijn autosleutel vervangen en toen was het alweer bijna 12.00 uur! We gaan naar huis, want ergens na 12.30 uur komt Monica UK bij ons lunchen. Ze gaan namelijk een huis bezichtigen bij ons in de wijk. Ben benieuwd. Thuis ga ik de lunch voorbereiden. We eten sauto soep. Intussen wordt het pakketje van opa en oma uitgepakt. Lekkere koeken en boeken voor de kids! Dank jullie wel! Na een uurtje is Monica UK bij ons en het huis (van de bezichtiging)was veel te klein en er zou nog best veel aan moeten gebeuren. Het huis kost al $ 540.000. Dus dat wordt ‘em niet. Jammer…we kletsen weer over huizen/suburbs en scholen. Ze zijn aan het tobben. Of een duurdere huis kopen in een goede schoolzone. Of een goedkopere huis kopen en hun kids naar een ‘private school’ sturen. Om het even. Je moet ook een beetje geluk hebben. De kids zijn lekker aan het spelen en na de lunch gaan Monica en ik naar Burnside Village (chique poezen mall). Bij de Zara (what else) slaag ik met een paar kledingstukken. Helemaal blij gaan we weer naar huis. De kids en de mannen zijn lekker aan het zwemmen. Rond 17.30 uur komt Sacha en Frits (met de familie) ons huis bekijken. Na een borrel gaan we met z’n allen naar the Fringe Festival. Dat is ook wat, met 3 families (en dus 3 auto’s) een parkeerplek zoeken. Wij hebben geluk, wij hebben een plek gevonden naast het park, de rest is nog aan het zoeken. Na een klein half uurtje zijn we weer herenigd en we gaan eens rondkijken. Bij het grootste park staat er een enorme rij, dus we besluiten om eerst bij het kleine park te beginnen. We eten wat en buiten de afgesloten parken gaat een artiest net starten met zijn voorstelling. Er staat daar ook een heerlijk briesje. We gaan daar maar lekker zitten en naar de (Canadese) straatartiest

kijken. Er wordt gejongleerd met een elektrische cirkelzaag en zwaarden. Hij maakt het super spannend. De kids genieten. We komen ook Sam (buurjongen) tegen met zijn ouders (Judith en Richard). Samen kijken we verder. Na een uurtje is de voorstelling voorbij. Het is inmiddels stiekem 22.00 uur geworden. De families gaan hun eigen weg en wij besluiten om toch nog even te gaan kijken bij het grote park. Judith had gezegd, dat als je als gezin naar binnen gaat, dat je niet in de rij hoeft te staan. En dat gaan we doen. We komen een gast tegen en we vragen of we als gezin kunnen doorlopen. Hij zegt:’Only if you are from Holland!’ ‘Huuuuhh?!?’ Grote verbazing bij ons. Ehm..wij komen uit Nederland! Hij zegt:’Dat had ik al gehoord! Ik heb vrienden in Nederland!’ Hij noemde een paar bekende Nederlandse DJ’s op (o.a. Paul Elstak) en hij rekende de eigenaren van de Baja en Hollywood ook tot zijn Nederlandse vriendenkring. Ik weet nu niet of hij een grapje maakt of dat hij het meent, het kan me niet echt schelen, we mogen naar binnen! ;-) Eenmaal ‘binnen’ is het helemaal niet druk! Ik snap niet dat ze een enorme rij buiten laten staan, terwijl het allemaal ‘binnen’ zou passen. We lopen een rondje en natuurlijk moet er een ‘fairy flush’ (suikerspin) gekocht worden. ;-) Inmiddels tegen 23.00 uur…gaan we naar huis.

Zondag, ik krijg een berichtje van Judith, Sam gaat toch niet mee naar Moana beach. PC en de kids gaan naar Moana beach en ik besluit om thuis te blijven. Iemand moet het huis poetsen. ;-( Het is warm, maar de zon schijnt niet. Langzaam (het is echt te warm) ga ik het huis poetsen en tegen 18.00 uur komt de rest van het gezin thuis. Vandaag waren er geen ‘super golfen’ om te boogieboarden, maar desondanks hebben ze het naar hun zin gehad met de andere NL families en Monica UK.

Maandag, ik breng de kids naar school en ga naar mijn werk. Kim is er gelukkig al, dus we kunnen aan de slag. We hebben samen alle ‘probleemgevallen’ getackeld en voor 14.30 uur ben ik klaar. Lekker de kids ophalen. Onderweg naar school denk ik aan mijn vriendin die straks om 14.30 uur NL tijd crematiedienst heeft van haar moeder. Thuis gaan de kids hun huiswerk maken en ik ga even op de bank liggen. Ik ben een beetje moe. Gelukkig heb ik gisteren al ‘voorbereidend gekookt’. Ik ga nog even de was wegstrijken en daar komt PC aan. Na het eten gaan we nog even skypen met opa en oma. Met hoofdpijn ga ik naar bed en om 0.00 uur (14.30 uur)app ik nog naar mijn vriendin dat ik ‘erbij ben’. Via mijn andere vriendinnen lees ik dat ze (ook)heeft gesproken op de dienst. Verdriet, maar ook opluchting. Wat goed! Zo trots op haar!

Dinsdag, ik breng de kids naar de voorschoolse en dan door naar mijn werk. Ze zijn een en ander aan het verbouwen op de zaak. Heel de ‘productie gedeelte’ wordt afgesloten en een ‘koelcel’. Het is rumoerig, maar niet druk. Het alarm gaat af! Huh? Ik kijk mijn collega aan en ik kijk vragend:’Moeten we naar buiten?’ We moeten naar buiten! Daar staan we dan. Wachtend op een seintje dat we weer naar binnen mogen. Ik zie geen uitslaande vlammen of rook, dus het zal wel meevallen. Na een kwartiertje mogen we weer naar binnen. Bleek dat tijdens de verbouwing veel stof is vrijgekomen en dat is door het alarmsysteem ‘gezien’ als rook. Ooooowwww! ;-) Ik bel met een leverancier in Victoria. Een aardige dame en ik informeer naar wat facturen welke we missen. Ze gaat het regelen en ze zegt bij het afronden van ons telefoongesprek: ‘Looooove your Dutch accent!’ ‘Wat is dit, jongens! Dit is al de 2^e keer deze week!’ ;-) Ze was getrouwd met een Nederlander en ze heeft nog steeds contact met haar (ex)schoonzus en die spreekt precies hetzelfde. Ooooowwww! Nu dacht ik stiekem dat ik qua Engels spreken wel ok was, maar kennelijk spreek ik toch Engels met een zwaar Nederlands accent. Maakt niks uit, schaam me nergens voor! ;-) Ook bespreek ik met Bob over de voorschoolse opvang van de kids. Qua tijd lukt het mij om al mijn werkzaamheden te doen(incl. met Kim) en ik houd zelfs tijd over. Dus vanaf volgende week gaan de kids alleen nog maar dinsdags naar de voorschoolse opvang en de overige dagen (ma. en do.)werk ik van 9.15-14.30 uur. Best goed geregeld, al zeg ik het zelf! ;-) Thuis spit ik eens door Lola haar rugtas. Ik vind een briefje waarin staat dat ik word verwacht als ‘leesmoeder’ aanstaande vrijdag. Chips! ‘Lola, wanneer heb je dit briefje van de juf gekregen?’ ‘Weet ik niet!’ Ow nee! Nu weet ik niet of ik aanstaande vrijdag ga starten of dat ik vorige week al verwacht werd…#kidsmetbriefjesvanschool=niks!

Woensdag, ik breng de kids naar school en ik informeer bij de juf van Lola wanneer ik als ‘leesmoeder’ word verwacht. Ze begint te glimlachen (dat is niet goed, hè? ;-). Vorige week. Baal. En aanstaande vrijdag heb ik al afspraken staan. Ze verzekerde mij dat het niet erg is en dat ik vrijdags maar moet komen wanneer het mij schikt. Volgende week, nieuwe ronde, nieuwe kansen. Ik krijg een appje van mijn ‘wedding vriendin’. Haar bestelde jurk uit de US heeft ze ontvangen/aangepast, maar is het toch niet helemaal. Bummer! Dat wordt verder gaan met de zoektocht naar een bruidsjurk. Ik app dat ik nu ga wandelen met ‘de Zonnebloem’. Zij is namelijk ook degene die mijn ‘loopclubje’ heeft gebombardeerd tot ‘de Zonnebloem’. Haha! OK, het zijn oudere dames, maar het is zeker niet minder gezellig! We wandelen en we kletsen. Fiona’s dochter heeft een huis in Melbourne gevonden, het is maar 4 km van de stad! Wouw! Ze deelt het huis wel met 3 anderen, anders is het niet te betalen. Judith zegt tegen mij: ‘Weet je wat de eigenaar (van ons oude huis) heeft gedaan? Hij heeft de vijgenboom omgehakt’. WAT?!? De mooie vijgenboom in de voortuin! Wat zonde, wat een a..hole die eigenaar(nog steeds en nu nog meer!!) Waarom zou hij dat nou doen? Nog steeds verbijsterd van het nieuws, lopen we zonder moeite naar de top. Op de wandeling terug,

begint het te druppen. Het is best lekker! Na afloop genieten we weer van ons kop koffie/Chai Latte en daarna weer boodschappen. Het regent nog steeds, maar het is niet vervelend. Na wat droge weken is de regen een verademing! Ik kijk naar buiten, naar de regen en ik zie dat ‘the sprinklers’ aan staan! Zie ik dat nou goed? Of is het niet gewoon de regen? Nee, echt ze staan aan! Nou, over zonde gesproken! Regen + bewateringssysteem aan! Ik naar buiten. Hee! Het systeem staat op ‘off’. Hoe kan dit? Ik heb gauw contact opgenomen met de makelaar. De makelaar schuift het af op een of ander kink in de kabel (letterlijk) duuuuhhh!! Maar waar moet ik het zoeken? PC is thuis en we gaan weer op zoek naar een kraan om het bewateringssyteem uit te zetten. We bellen met de klusjesman van de eigenaar en uiteindelijk krijgen we rechtstreeks de eigenaar te pakken. Een aardige man die ons graag helpt, maar nu zo tegen de avond eigenlijk niks kan doen. De makelaar komt langs en die zoekt ook mee. Staan we daar in de regen en nog natter te worden door het bewateringssyteem, te zoeken naar iets om het systeem uit te zetten. De klusjesman komt ook nog even langs, wat een toestand! ;-) Na overleg met de eigenaar, sluiten we na het douchen de hoofdkraan af en nu maar hopen dat er morgen een specialist kan komen kijken/oplossen.

Donderdagochtend, 6 uur, PC loopt naar buiten om de hoofdkraan weer open te draaien en we zijn weer op volle toeren! Douchen, tanden poetsen en op naar de voorschoolse en naar ons werk. Na mijn werkzaamheden heb ik weer wat ‘brain damage’ gedaan, lees: papier door de versnipperaar doen. Pfff…ik ben blij dat ik vanaf volgende week de donderdagen niet meer zo vroeg hoef te beginnen, want nu zit ik mijn tijd op te vullen met versnipperen. Zeer enerverend…#supercarrière. Ik krijg een sms van de eigenaar, een ‘sprinkler specialist’ komt bij ons langs om een en ander op te lossen. Dat is fijn! Rond 14.15 uur rijd ik naar huis en ik zie dat de specialist er is. Hij legt uit wat er aan de hand is, maar het zal me jeuken. Ik wil gewoon water in huis hebben en ik wil dat de sprinklers aangaan wanneer wij dat willen. En dat is nu gelukt! Het is een Engelsman en hij vertelt dat hij een ’10 pounder’ is. Wat is dat!! roep ik. Klinkt namelijk niet echt lekker. ;-) Hij gaat verder. In de jaren ’60 zocht Australië emigranten en zijn ouders hebben destijds besloten om naar Australië te gaan voor ’10 (UK)pond’. Ooooohhh!! Ik zeg hem gedag en ik haal de kids op. De kids gaan naar buiten met de skelter. Ze gaan een vriendje ophalen, die woont bij ons in de straat. Rond 17.00 uur is PC thuis. Hij heeft zijn evaluatiegesprek gehad met David. Ze hebben gesproken over de toekomst van Proud en over het wel en wee van ‘the Proud family’, want dat is soms echt een soap. Ze hebben echt een goed gesprek gehad. Nu eens kijken of David er verandering in gaat brengen.

Vrijdag, ik loop de kids naar school. Thuis zit ik net aan mijn kop Chai Latte ;-) en daar is de ‘gasboer’, die komt onze gaskachels controleren/uitleg geven. Binnen een half uur heeft hij het gezien en hij gaat de eigenaar adviseren om nieuwe te laten installeren, want deze deugen niet meer. We wachten maar weer af. ‘Gasboer’ weg, ik doe net weer een poging om een kop thee te drinken en nu staat Monica (Brazil)voor de deur. We drinken samen een kop thee en intussen komt de loodgieter ook een en ander oplossen. Nadat de loodgieter is vertrokken, gaan we samen naar de ‘Gastronome’. Monica gaat helemaal los! Doet me aan mezelf denken, toen ik hier voor het eerst kwam. ;-) Hoe blij ik was om weer ‘muisjes’ te zien! Ze ziet allemaal bekende etenswaren uit Duitsland. Binnen no time heeft ze haar mandje vol. Ze is helemaal gelukkig en blij dat ik haar heb meegenomen naar de Gastronome. Monica gaat naar huis en ik zie thuis dat de wc (waar de loodgieter vanmorgen mee bezig was) lekt. En niet zo’n beetje ook! Terwijl ik een emmer en een dweil pak, bel ik de loodgieter. Wat moet ik doen? Kraan uitzetten en morgen komt hij weer! Pfff….nou, ok, dan! Ik ga nog even snel een fietshelm voor mezelf kopen, anders kunnen we nooit eens een keer met z’n 4-en fietsen. Moe, plof ik neer op de bank om na een half uur weer op te staan om de kids op te halen. We gaan Lola wegbrengen naar de Combobugs en Milan en ik wandelen over The Parade. We halen Lola weer op en naar huis. Gauw omkleden, haartjes netjes, want om 19.00 uur hebben we een afspraak met een fotografe op Grange beach (via Combobugs kregen we dit aangeboden). Ik kan me Grange beach niet zo goed meer herinneren en nu weet ik waarom. Grange komt na Henley beach en na Henley beach rijden we meestal niet meer door, maar dan gaan we naar huis. We ontmoeten Pete (is een dame!) en ze geeft ons instructies, waar we moeten zitten, hoe we moeten zitten etc. Een sessie met z’n allen, een sessie met alleen de kids, een sessie met alleen de ouders, een sessie van de kids individueel. Na 45 minuten zijn we klaar en hebben we allemaal pijn in onze kaken van het grijnzen. En nu maar hopen dat de foto’s straks niet $ 75 per stuk zijn! Anders heeft ze mooie modellen gehad! ;-) Na de fotosessie eten we nog wat bij een tentje aan het strand. Dit is toch wel een beetje vakantiegevoel!

Van het weekend hebben we een verjaardag (van Sacha en Dennis –NL vrienden) en misschien nog even naar The Fringe Festival.

In NL is de vakantie in Zuid-Holland ook voorbij en hopelijk iedereen weer veilig terug van (ski)vakantie.

Fijn weekend!

Fotosessie @Grange beach