2 weken gaat kamperen, alles moet mee! Is alweer 3 jaar geleden dat we voor het
laatst met tent hebben gekampeerd, dus ik was soort van vergeten hoeveel en wat
je allemaal moet meenemen. Het past gelukkig allemaal achterin de auto. Rond
een uur of 10 rijden we weg. Het is gelukkig niet zo warm als de afgelopen
dagen! Het is een rit van bijna 3 uur en tijdens de reis zien we stof,
dor/droge velden(op zich niet raar, natuurlijk), dorpjes van niks (eigenlijk
mag je het niet eens dorpjes noemen! Als je binnen 1 minuut een ‘dorp’ al
uitrijdt, dan is het een gehucht!), werkelijk…in Yorke Peninsula wordt het er
niet beter op, lees: binnen 30 seconden ben je een gehucht uit! We zien
windmolens (met protestborden van boeren op het land met de leus: ‘Crops! Not
props!’ Het betekent iets van: hier moet gewas geplant worden en geen
windmolens!
We
zien ook wat silo’s(waarschijnlijk voor zout)…hmmm…ik krijg dat gevoel van die
reclame (is van lang geleden van Centerparcs, geloof ik): ‘Waar is het
subtropisch zwemparadijs?…ik zie geen ijs…ik wil naar huuuiiiis!! ;-) Het is
een beetje troosteloos, maar we zijn er nog niet! Eenmaal op Yorke peninsula,
moeten we nog een uur naar het zuiden rijden naar onze camping (in Edithburgh).
Ow, please, please, please…! Een bord met: Edithburgh…ik houd mijn adem in om
vervolgens mijn mond weer te openen…om niks te zeggen…we zien huizen die verwaarloosd
zijn en zelfs PC weet het even niet meer. O….K….Wat zien we daar? Een winkeltje,
een afhaalrestaurantje, een ‘visserswinkeltje’, nog een restaurant…pfieeeuuw!
Het is in ieder geval meer dan we hadden verwacht. We rijden door naar de
camping en onze mond valt weer open ;-) Gelukkig zitten we niet aan de
straatkant, maar aan de zeekant, dus dat is een super meevaller. Het is niet
een grote camping, eigenlijk valt het enorm mee! En het sanitair is
modern/nieuw en schoon, zelfs de douchestraal is lekkerder dan thuis! Wouw, dat
zegt wat over ons huis, hè? ;-) We gaan de tent opzetten.
 |
| uitzicht van onze tent |
Voor het eerst een
nieuwe tent opzetten…gelukkig gaat alles in een keer goed! Na ruim een uur zijn
we volledig geïnstalleerd. Ik zeg: ‘Top!’ We gaan een rondje camping doen en na
5 minuten zijn we terug bij onze tent ;-) We gaan eens op zoek naar het
zwembad. Volgens de receptie is er een zwembad ergens daar! Ze wijst richting
zee. Ik zeg tegen PC:’ Zou ze de zee bedoelen, met zwembad?’ We gaan op onderzoek!
Al gauw vinden we een bord met ‘Swimmingpool’ maar op plaats van bestemming
zien we niks. Wacht even, een vlonder in het water? Het zal toch niet waar
zijn? We stappen uit en het is echt in de zee! Haha!
 |
| 'zwembad' |
Het is danwel afgebakend
door een stenen muur (het lijkt dan wel op een zwembad) maar je zwemt gewoon in
zeewater. Wel grappig, maar niet mijn idee van een zwembad, als je het aan mij
vraagt! We rijden het dorp in en we bekijken onze ‘restaurantopties’. Binnen 5
minuten ;-) zitten we ergens in een tuin van een restaurant. Not too fancy,
maar gewoon leuk/goed! De kids spelen tijdens het wachten lekker op het gras. Daarna
gaan we op de pier vissen. Heel de pier vol met familie’s die aan het vissen
zijn! Tja, als je van vissen houdt, dan is Yorke Peninsula echt walhalla! De
meesten hebben ook een vissersboot(je). We zien ook wat mannen snorkelen. En
wat later blijkt zijn ze aan het ‘harpoen vissen’. In de verte horen we gejoel!
Een van hen heeft een vis weten te speren (zeg je dat zo?!?).
 |
| vis geharpoeneerd |
We
taaien af en na een douche ga ik in de tent liggen…wat vertrouwd! Het begint
een beetje te druppelen, ik waan me in Frankrijk of in Spanje…zzzzz….
Zaterdag,
ik heb in weken eindelijk een nacht doorgeslapen! En nog goed ook!
Hmmm…misschien de tent opzetten in onze tuin? ;-) Het is lekker weer, niet al
te warm en we besluiten om naar The (Innes)National Park te rijden.
de man die de vis geharpoeneerd heeft!
http://www.google.com/search?
=innes+national+park+yorke+peninsula&hl=nl&tbm=isch&tbo=u&source=univ&sa=X&ei=wF5AUcu4GY2kiQfapIHwCQ&ved=0CE0QsAQ&biw=1158&bih=587
Via
een toeristische route (met grindwegen) rijden we hobbel de bobbel naar het
park. Onderweg weer niks en niks. Geen enkel beest gespot (op een paar blue
tongues na). Onderweg zien we een visserswinkel en PC en de kids besluiten om
nieuwe (betere)hengels te kopen. Ze hebben de smaak te pakken na gisteravond! Op
het park zelf, eigenlijk hetzelfde. Nothing much! Zijn we al verwend? Zien we
de beauty van de natuur niet meer? Tegen eind van het park vinden we Pondalowie
Bay en daar gaan we boogie boarden.
De
golfen zijn daar ruiger dan Moana beach (waar we normaal weleens gaan boogie
boarden). Milan is een keer op zijn kop het strand opgerold met zijn board ;-)
Dit is wel leuk! Heel veel surfers komen naar dit uithoek van het park om de
golfen te pakken. Tegen eind van de middag rijden we terug naar Edithburgh. En
we pakken een ‘hotel’ om een hapje te eten (andere was volgeboekt!
Ongelofelijk! ;-). PC en de kids gaan weer op de pier vissen met hun nieuwe
hengels en ik ga lekker voor de tent mijn boek lezen! Heerlijk!
Zondag,
PC en de kids gaan na het ontbijt weer vissen. Ik ben misschien wel een
‘viswijf’, maar zeker geen visser! ;-) ik blijf lekker bij de tent, boekje
lezen! Tegen de middag komen ze mij ophalen. Het schijnt dat Lola met gemak
haar hengel weet te werpen! Onze visser! ;-) We gaan naar het strand (10
minuten rijden). Er staat een heerlijk briesje. PC en de kids gaan snorkelen.
Ze lopen ver de zee in, maar staan nog steeds nog maar tot hun enkels in het
water! Na een tijdje zijn ze terug en de kids spelen lekker op het strand.
En…ja, ja! We hebben een (bijzonder) dier gespot, zo vlakbij het strand! Een
rog! Zo’n grote zwarte, ja, net als in de film ‘Finding Nemo’;-) Wat prachtig
en mysterieus! Het wordt vloed en het is maar een smal stukje strand, dus
eigenlijk worden we verdreven. Tijd om terug te gaan!
Maandag,
we slapen wat uit en dan is het tijd om de tent af te breken! Letterlijk! Weer
passen en meten. Zweet druppelt via onze neus op de grond ;-) pfff…na het
inpakken, nog even snel een heerlijke douche en rond 11.30 uur rijden we
richting Adelaide. Tegen 15.00 uur zijn we thuis. Alles opruimen en wassen om
lekker te dag af te sluiten met een duik in het zwembad en een BBQ.
Dinsdag,
om 7 uur zeggen we gedag tegen PC. Hij zit namelijk deze week (t/m vrijdag) in
Tasmanië. De bofkont! Staat ook nog op ‘onze lijst’. Hij gaat met Italianen
‘kersenboeren’ bezoeken. En wij? Wij gaan naar school/werk, gewoon hier in
Adelaide! ;-) Nadat we hebben uitgezwaaid breng ik de kids naar de BSO en het
is al 30 graden! Ow my! Eenmaal op mijn werk, loop ik van buiten naar binnen en
ik voel geen (temperatuur)verschil! In de koelcel wel, natuurlijk! Maar in de
hal/kantoren, gewoon warm! Het is opvallend rustig, nou, dan weet je gewoon dat
het ècht warm is! Want de bloemisten kopen dan (bijna) geen bloemen. Ik praat wat
met Bob over mijn weekend en ik zeg tegen hem:’ Be nice to me, cause I went to
Yorke Peninsula!’ Hij begint te lachen. ‘Ja, is leuk als je van vissen houdt en
anders is er niks!’ Komt ‘ie nu mee! ;-) Ik vertel dat PC deze week in Tasmanië
is. Hij zegt, dat is wel leuk! Doet me denken aan UK! Veel van die schattige boerenlandweggetjes
(à la ‘Pieter Post oftewel Postman Pat, Bob wist meteen wat ik bedoelde!).
Jullie ook?
(voor
degenen die het niet kennen). Heuvels, cottages en om de paar kilometers van
die schattige dorpjes! Is dat het? Ik mis een stukje historie in Oz! Bob beaamt
het! Ik mis ook ‘de stad’. Al woont Bob hier al ruim 45 jaar, hij weet precies
wat ik bedoel. Hmmm…Een beetje op standje ‘zombie’ werk ik door en ik kan zelfs
de boekhouding/Kim helpen! Echt te rustig! Lekker de kids ophalen, airco op
‘koud’ en niks meer doen!
Woensdag,
het is aardig afgekoeld! Het is nu 25 graden. Beter! Ik loop de kids naar
school en wandel op het gemak terug. De eerst ‘repareerboer’ meldt zich. Hij
gaat in de eetkamer alle hoeken/gaten/ramen winddicht maken. Dat stuk is
namelijk in het verleden aangebouwd en flink gezakt, met als gevolg kieren en
gaten langs de deuren en ramen. Vanochtend niet met de ‘zonnebloem dames’
wandelen. In plaats daarvan ga ik boodschappen doen, ik laat de ‘repareerboer’
achter. Ik krijg een bericht van PC, hij kan 11 & 12 juli vrij krijgen.
Thuis ga ik meteen achter de computer zitten en binnen een uur is het gepiept!
Op 11 juli gaan we 4 dagen naar Sydney!!! Joehooeeeee!! Vluchten en hotel
geboekt! Zoek het maar even uit met alle pracht en praal van de natuur, let’s
get some city!! Yeah, baby!! ;-) Helemaal in extase doe ik ook nog wat huishoudelijke
dingen (boring was -en strijkwerk). ‘Repareerman 2’ meldt zich ook. Hij gaat de
gashaard in de eetkamer repareren. Nadat ik klaar ben met mijn huishoudelijke
dingen, incl. koken! -Ja, ja, ‘I’m walking on sunshine’, nu ik weet dat ik
binnenkort weer een stad kan opsnuiven!- Zijn de ‘repareermannen’ ook klaar en
ik ga de kids ophalen. Ik vertel ze het heugelijke nieuws. En ik krijg
een:’Yeah! We gaan weer met de vliegtuig!’…dus…;-) Milan vraagt of we ook weer
naar Bondi gaan. ‘Natuurlijk!’ Ik bedenk opeens dat we ‘de Bondi gasten’ van
het programma ‘Bondi resque’ misschien niet eens gaan zien. In juli is het
namelijk in Oz..winter..
Thuis
gaan de kids alvast warm eten (Milan moet straks naar voetbaltraining, na lange
tijd, omdat het daarvoor altijd te warm was om te trainen). Intussen ontvang ik
de prijslijst van de fotograaf (je weet wel, van de fotosessie van 2 weken
geleden). Mijn stemming wordt wat getemperd. Wat een prijzen!
Een
voorbeeld? Canvasfoto’s, v.a. $ 300-$ 2500 en (HR) disc met 100 foto’s
$
1295! Niet goed bij haar pannenkoek!
Ik
heb voor vrijdag een afspraak met haar gemaakt, om onze gratis 20x25 cm foto ter
waarde van $150(!!) uit te zoeken(ik had toen al kunnen weten, dat het niet
goedkoop zou zijn). En ik ga eens kijken of er nog ruimte is voor
onderhandelen! Misschien minder foto’s op een disc, voor minder geld?!? Ik heb
geen vergelijkingsmateriaal (nooit eerder een fotosessie gehad), maar wat een
oplichtster! Ze is een half uurtje bezig geweest (op het strand)en wat,
misschien 2 minuten extra om alles op disc te verplaatsen?! Vergeet je
rechtenstudie, wordt fotograaf in Oz! ;-)
We
gaan bijna naar de voetbaltraining en ik zie weer ‘sneeuwfoto’s’ uit NL. Ow
nee!! When is spring coming in NL?
Donderdag,
onderweg naar mijn werk, denk ik aan mijn vriendin die straks (NL tijd)
geopereerd wordt. Op de zaak is het iets drukker. Ook lekker. Ben een beetje
suf (weer niet goed geslapen vannacht), maar ik heb lekker kunnen werken. Na
mijn werk app ik met mijn vriendin. Zou ze al wakker zijn? Die is natuurlijk op
van de zenuwen. Nog geen reactie, dus waarschijnlijk niet. De kids opgehaald en
alle huiswerk is af, dus lekker relax. Even met Monica UK bellen, die zit er
even doorheen. Ze heeft heimwee en ik snap haar, maar ik praat haar moed in en
ze is weer iets opgevrolijkt…iets…
Intussen
ook contact met mijn vriendin in NL. Op van de zenuwen (wat ik al voorspelde)
maar er weer gewoon voor gaan! Wat een sterke vrouw is dat! Supertrots op haar!
PC
belt na etenstijd en het schijnt zo mooi te zijn in Tasmanië! Bergen, meren,
groen, landweggetjes…-zucht- ik wil ook! Ze zijn vanmiddag zelfs iets te laat
gekomen bij een klant omdat ze onderweg foto’s wilden maken! Hihi. Gelukkig had
de klant daar alle begrip voor. Nadat ik de kids naar bed heb gebracht, ga ik
lekker skypen met dinnetje Wendy. Zij met haar ‘ochtendthee’ en ik met mijn
‘avondthee’, net als vanouds, samen met een kop thee, lekker kletsen. Zo
gezellig weer! Heerlijk.
Vrijdag,
op mijn mobiel zie ik dat de operatie van mijn vriendin geslaagd is. Nog wel
pijn, maar dat is natuurlijk niet zo raar. Ik ben opgelucht dat het erop zit en
ik hoop dat ze na een tijdje ook pijnvrij is. Nadat ik de kids naar school heb
gebracht, ga ik naar een koffietentje om de hoek van de school. Vanochtend is
er een ‘catch up’ ochtend, met moeders van Lola haar klas. Dit is natuurlijk DE
kans om moeders te leren kennen. Ik ben de eerste en ik voel me een beetje
‘lost’. Gelukkig, daar komen wat moeders aandruppelen en ik herken er maar een
van het schoolplein, dus het is goed dat
ik hier ben. Uiteindelijk zijn we met 9 moeders in totaal en ik heb met
iedereen een praatje kunnen maken. Leuke dames en best open voor Ozzie
begrippen. Soms is het een ‘kakelfestival’ en ik vind het (nog steeds) lastig
om sommige gesprekken te volgen. Ze hebben het uiteraard over leerkrachten van
school en hoe het de voorgaande jaren gaat etc. Iets waar ik niet over mee kan
praten, ik luister maar gewoon. Er is een moeder die er bewust voor kiest dat
haar kids na Year 5 (met 10 jaar) naar een private school gaan à $ 16.000 per
kind, per jaar. Wouw! That’s a lot of money. Ze zegt dat het wel scheelt qua
opleidingsniveau. Zou ik ook zeggen voor dat bedrag! ;-)
Een
ander moeder is zwanger van haar 5e kind. En wat ik dacht, dat riep
een ander moeder: ‘Are you insane?!? Was it an accident?’ hihi. Ik mag die
moeder wel. Het zou zomaar een opmerking van mij kunnen zijn, dus ik heb me
netjes gedragen! ;-) Het antwoord is: bewust, dus no accident. Ze wilt er zelfs
6! #nietgoedbijhaarpannenkoek ;-)
Weer
een ander moeder verteld, dat haar 3e zoon een ‘ongelukje’ was en
dat ze zelfs abortus overwoog. Ik blijf stil en ik ben helemaal verrast van de
openheid, blij verrast, welteverstaan. Ik weet niet of je dat zo tijdens een
‘koffie ochtend’ moet gaan vertellen aan een moeder die je nog niet kent, maar
het geeft mij wel een goed gevoel. Er is een moeder die vorig jaar uit Sydney
naar Adelaide is verhuisd en die maakte ook een opmerking, waar ik om moest
lachen. We hebben het over dat 2 kids voldoende voor ons is. Haar jongste
dochter vroeg wel onlangs: ‘Mum, can you lay a baby, please? I want a little
brother/sister’. En ze zegt: ‘Well, I can get laid, but I’m not having a
baby!’…dus…#nastymothers!
Na
een uur is het voor de moeders tijd om te poetsen/boodschappen te doen. Ik ga
een verjaardagscadeau kopen voor een klasgenootje van Lola. Daarna heb ik een
afspraak met de fotografe van de fotosessie. We gaan door ruim 100 foto’s en
uiteindelijk blijft er 21 over. En dan begint het onderhandelen…ze vraagt voor
een (HR)digitale foto $ 70 per stuk. Nou, dat wordt ‘em niet!
Ik
ben echt tot het uiterste gegaan en volgens mij heb ik wel een goede deal gekregen.
Wil niet zeggen dat ik me niet geript voel! Het blijft wel een hoop geld! (vind
ik) Maar goed, van tijd tot tijd mag ik van mezelf weleens iets buitensporigs
doen. De grootouders zullen ook blij zijn! PC iets minder…;-)
Vanavond komt PC weer thuis. Lekker samen weekend vieren, want volgende week zit hij heel de week tussen Melbourne en Sydney.
Van het weekend gaat Lola naar een verjaardagsfeestje, we
gaan de trampoline ophalen (die kunnen we voor een zacht prijsje overnemen van Paul
en Sophia) en misschien nog naar The Fringe Festival.
Fijn weekend allemaal!
Vissen!
 |
| Lola met aas |
Innes National Park
ok, een paar dieren gespot
 |
| emu's |
 |
| koeien |
 |
| pelikanen |
 |
| blue tongue |
 |
| hagedis |
 |
| boogie board met benen |
 |
| Milan en Lola |
 |
| PC en Milan |
 |
| PC met de kids |
 |
| rog |
 |
| kids met rog ;-) |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten