’15 minuten gesprekken.’ 23-29 maart 2013

Gisteren zijn de heren rond 23.30 uur thuis gekomen. Milan was heel erg moe, maar  hij  

heeft echt genoten van het concert. PC zat te vertellen dat Milan uit zichzelf echt mee zat te swingen/handen klappen op de ritme en met zijn handen in de lucht. Dat is helemaal niks voor Milan, dus zó leuk vond hij het ;-) Lola en ik zijn gisteravond nog de stad in geweest (koopavond). Het was gezellig druk en waarschijnlijk is het jaar van een studentenvereniging gestart, want we zagen overal studenten in gele shirten door de stad krioelen. We hebben lekker in een foodcourt gegeten. Er was ook een modeshow op de ‘lijnbaan’. Lola vond dat prachtig! ‘Welke jurk vond jij het mooiste, mam?’ #lekkermeidenonderelkaar.

Zaterdag, nadat PC lekker heeft uitgeslapen, besluit hij dat Milan een Playstation 3 (van zijn eigen geld)mag kopen. PC heeft het de hele tijd afgehouden, maar hij heeft erover nagedacht. Aangezien het ‘winter’ wordt en het is zijn eigen centjes moet Milan zelf weten wat hij ermee wilt doen. Maar…niet elke dag…uren…

Ik weet het niet zo. Milan heeft het er niet vaak over en ik hoop niet dat hij minder buiten gaat spelen (maar dat bepalen wij ;-) nou, vooruit…ik zou ook balen als ik van mijn eigen geld niet eens iets leuks voor mezelf kan kopen. Dus we gaan op pad. Natuurlijk moet er prijsvergelijkingen gedaan worden. PC besluit dat we naar ‘Gepps Cross’ gaan (daar heb je meerdere zaken die PS 3 verkopen). Een klein half uurtje bij ons vandaan, met allemaal grote ‘malls’ à la Alexandrium. Maar eerst kopen we een koplamp bij ‘Halfords’ waar we ook dat tapijt voor je dashboard hebben gekocht. En wat zien we daarnaast ‘Goodguys’. Een van de winkels die we toch zouden moeten zien voor een PS3. De heren vinden gelijk het type wat ze zoeken en het is ook nog een goede aanbieding. Nou, dat is snel! Binnen een uur hebben we de ‘boodschappen’ binnen. Gaan we nu nog naar ‘Gepps Cross’?!? roep ik. Pfff…geen zin. Maar we gaan toch, om te vergelijken en misschien om ook maar gelijk een groter tv  te kopen voor de PS3 (we hebben nu een tv/computerscherm)…pfff… ;-) Wat is dat toch, mannen met apparatuur?!? Op Gepps Cross wandelen we 4 winkels binnen, maar de PS3 die in onze koffer ligt, blijkt toch de beste deal te zijn geweest. We kopen ook maar een (cheap ass) tv. #watnoubezuinigen? Als we thuis komen, zien we dat uit een rioolbuis bij ons voor de stoep is over gelopen. Shit! ;-) En we zien verpulverd toiletpapier. Nice! Omdat we wat problemen hebben met onze afvoer, vermoeden we dat het iets te maken heeft met onze huis. We bellen met het SOS nummer van onze makelaar. We moeten met ‘SA Water’ bellen (omdat het buiten het terrein van onze huis is). SA Water is net als Hoogheemraadschap (water), maar dan een particulier bedrijf. Gelukkig komt SA Water vrij snel en verhelpt de storing en maakt de stoep schoon. What a job! ;-) In huis wordt alles geïnstalleerd. We besluiten dat de nieuwe tv bij ons op de kamer komt en onze oude naar de logeerkamer. Done! En nu lekker buiten spelen! ;-)

Zondag, ik word somber wakker. Heb je weleens… Ik heb zin om gezellig ergens in een stad/dorpje te wandelen, maar ik weet niet waar. Dus even googlen: ’something to do in Adelaide’. Alles wat er wordt aangeraden zijn we al geweest…behalve een marktje…ik word nog somberder…PC probeert me op te vrolijken. We gaan naar dat ene marktje waar we nog niet zijn geweest. Het is bij Gepps Cross. Hee! Daar waren we gisteren ook. De markt bestaat uit groente/fruit en een aantal mensen die hun ‘rommel’ proberen te verkopen. Het is leuk om er door heen te struinen. Ik zie zelfs Joe (collega) met zijn moeder staan, bloemen verkopen. Ik krijg een mooie bos rozen mee! Gratisss! ;-) Na anderhalf uur hebben we alles gezien. We kopen wat fruit en gaan terug. Mijn honger naar ‘een gezellig stadje/dorpje’ is nog niet vervuld. We gaan nog even de stad in en na een uur of wat zijn we thuis. Baal. Stad was niet ‘gezellig druk’ en de winkel waar ik voor wilde gaan was gesloten. De mannen gaan samen gamen, Lola gaat in haar kamer knutselen en ik wil naar Europa...

Maandag, lekker naar mijn werk. Een goede afleiding. Samen met Kim werken we een aantal ‘probleemgevallen’ weg. Kirsty (accountant èn zus van Kim) wil dat we gaan balansen op een bepaalde manier. Kim moest diep graven wat Kirsty nu bedoelde. Uiteindelijk heeft ze het! Ze heeft een schema (op openstaande bedrag/per crediteur) uitgeprint. Nu moeten jullie weten dat we ongeveer 100 crediteuren per maand hebben die betaald moeten worden en er staan zo’n 8 crediteuren per blad op. Ze pakt een schaar en ze knipt een strookje van de crediteur uit en niet dat vast aan de rest van de desbetreffende file van de crediteur. Ik begin niet meteen, maar ik kijk haar bedenkelijk aan. ‘Wat heeft dit voor nut?’ ‘Dan kun je zien wat er openstaat bij die crediteur’. Ik nog een keer: ‘Wat heeft dit voor nut? We kunnen alles terughalen via het systeem?’ ‘Ja, Kirsty wil dat zo, is wat meer secuur’. Met nog een beetje ‘pisbui’ van gisteren en nu dit begin ik langzaam. ‘Ehm, je hebt nu een stapel van 20 pagina’s en nu moeten we knippen en plakken, terwijl alles in het systeem staat? Dit kost te veel tijd. Sorry, maar daar voel ik me iets te volwassen voor, dus dat doe ik niet en als Kirsty daar problemen mee heeft, dan zeg ik het wel!’ Kim snapt wat ik bedoel en ze gooit resoluut de stapel in de prullenbak. ‘Zo! En kunnen we nu verder met werken?’ ;-) Ow my, my…#istochgeenkleuterschool!

Ik ga de kids van school halen en later breng ik Milan naar de voetbaltraining. PC komt hem ophalen, dus ik ga alvast naar huis.

Dinsdag, PC gaat de kids naar de BSO brengen, dus ik ben redelijk vroeg op de zaak. Vandaag lekker doorwerken. Onder het werk word ik gebeld door Monica UK. Of we zin hebben om in het paasweekend te gaan kamperen met nog een paar vrienden in Hindmarsh Island (anderhalf uur naar het zuiden). Ik ga erover nadenken en ik beloof haar na mijn werk te bellen. In mijn auto (handfree!)bel ik met Monica UK. We razen even dat SA niet echt veel te bieden heeft en dat Europa meer variëteit en historie heeft. We weten ook wel dat we momenteel last hebben van heimwee en dus alles romantiseren aan Europa en we lachen er ook hartelijk om. Ik zal vanavond eens kijken wat Hindmarsh te bieden heeft en ik zal het met PC bespreken. Om 15.30 uur ben ik thuis en de loodgieter is er. Hij verhelpt onze ‘afvoer problemen’ voor zo ver hij dat kan. Want oud huis, rioolpijpen gek geïnstalleerd. Blablabla…met andere woorden, we moeten ermee leven, maar het ergste is verholpen. Intussen app ik ook met dinnetje Baret. En we delen onze lief en leed met elkaar. We missen elkaar, maar we zijn ook heel blij met deze vorm van communicatie. Tegen 17.00 uur is PC thuis. Vanavond hebben we ’15 minuten gesprek’ met de juffen met Milan en Lola erbij. Dat is weer wat anders. Om 17.45 uur gaan we eerst naar Lola d’r juf. Natuurlijk is alles weer uitgelopen, dus om 18.00 uur zijn wij aan de beurt. We zitten met z’n vieren aan tafel en Lola mag vertellen hoe ze het vindt op school/in de klas. Ze laat ook wat werkjes zien. Het is erg leuk. De juf heeft ook haar ‘waterval tekening’ opgehangen, maar het hangt op zijn kop. Lola kan er om lachen. De juf is blij dat Lola in de klas is bij gekomen. Lola is behulpzaam en kan met iedereen overweg. Ze doet het qua ‘leerstof’ ook goed. Zo trots als een pauw gaan we naar Milan zijn klas. Milan mag hetzelfde doen. Hij mag laten zien waar ze zich momenteel mee bezig houden qua leerstof en hij mag ook vertellen hoe hij het vindt in de klas etc. De juf noemt Milan een goed knul en hij is ‘very popular’. Nou, als dat geen goede gesprekken zijn! Helemaal trots en inmiddels 19.00 uur mogen de kids bepalen wat we gaan eten. We gaan aan de pizza!

Woensdag, het regent! Hmm..niet echt weer om te wandelen naar school, dus breng ik de kids met de auto naar school. Vandaag ook niet wandelen met de Zonnebloem, die wisten het allemaal nog niet. Daar ga ik niet op wachten, ik ga boodschappen doen. Eenmaal thuis, kijkt de vloerbedekking mij heel zielig aan –zucht- ik ga maar weer aan de poets en aan de kook. Verder bel ik met Monica UK. We hebben gisteravond namelijk even gegoogled op Hindmarsh Island en naar de weersverwachting van het paasweekend. Ik vertel het slechte nieuws (voor haar ;-) Ik heb geen zin om alle kampeerspullen weer in te laden voor een weekend in een dorp van niks met ‘possible showers’. Wat moet je nou? Bij elkaar in de tent zitten en ‘oh, wat gezellig’ roepen?!? Ik kies voor ‘paascomfort’ thuis. ;-) Op school maak ik een playdate met de Koreaanse moeder. Heel toevallig zitten onze kids in dezelfde klas als haar kids. De kids gaan morgen met haar kids bij haar spelen.

Donderdag, na mijn werk doe ik nog wat ‘paasboodschapjes’ en rond een uur of 5 is PC ook thuis. We gaan samen de kids ophalen bij Amy. Het is ver, het is zeker 15 minuten rijden van school! Die is natuurlijk verhuisd uit de ‘schoolzone’. Als je kind eenmaal op de school is aangenomen (en minimaal een half jaar in de zone hebt gewoond) mag je kind op Linden Park school blijven. Het huis is modern/klein aan de buitenkant. Eenmaal binnen is het heel diep naar achteren lopen naar de woonkamer. Ik denk wel 5 meter gang! De rest van het huis is niks bijzonders en een klein tuintje. Ze wonen daar met nog 2 mensen (neef en nicht). De kids hebben het leuk met elkaar gehad. Lucy(klasgenootje) en Lola kroelen met elkaar als afscheid. Zo schattig! De jongens doen onhandig een beetje met hun hand in de lucht ;-)

Vrijdag, we ontbijten met elkaar aan tafel. Is alweer een tijdje geleden dat we dat hebben gedaan. PC gaat namelijk rond 7.45 uur naar zijn werk en wij gaan pas ergens tussen 8.15-8.30 uur naar school, dus PC ontbijt altijd eerder…alleen. We gaan vandaag een stuk wandelen. We gaan de ‘urban route’ doen en het park (waar ik altijd langs kom als ik met De Zonnebloem ga wandelen). Een heerlijke wandeling en lekker naar huizen kijken, daarna door het park terug. In de stad lunchen we in Chinatown. Even op ‘relaxmode’. Thuis gaan PC en Milan even ballen op het grasveldje (voor mijn ouders: onderweg naar school, naast de tennisbanen ;-) en Lola heeft vlechten helemaal uitgevonden! Onder het genot van haar Rihanna cd(muziek), maakt ze kettingen en armbanden. Lekkere freubelkont!

Morgen gaan we lunchen bij Monica Brazil, ’s Avonds heeft PC afgesproken met de (NL)mannen om in de stad een hapje en een drankje te doen. Zondag gaan we misschien een dagje naar Hindmarsh Island, naar Monica UK (die daar aan het kamperen is). Even kijken of we zin hebben en anders wordt het een ‘easy/ter Sunday’.

Happy easter, everyone!

Deze is uiteindelijk 'de foto' geworden van onze fotosessie! Gratis!! ;-)

Deze heb ik zelf genomen...

en deze...

Urban wandelen in 'Stonyfell'

Foto's of toch niet? 16-22 maart 2013

Zaterdag, ik word onrustig wakker. Ik ben aan het malen over de (digitale)foto’s wat ik heb besteld. Ik probeer het voor mezelf goed te praten, maar ik kan het niet. Ik heb er geen goed gevoel over. Om een uur of 9 ga ik resoluut naar mijn telefoon en ik sms de fotografe. Ik annuleer de disc! Ik leek niet goed bij mijn hoofd gisteren. Nadat ik een bevestiging van de fotografe heb ontvangen dat ze de disc zal annuleren, ben ik opgelucht. Dus ik heb een goede beslissing genomen. Ik durf nu wel te vertellen dat ik uiteindelijk geen $500 voor 20 foto’s ga betalen! Dus zoveel was het! $500, dat zijn 2 retourtickets naar Sydney!! De fotografe vermeldt wel, dat ze mij de hoogste korting in heel haar carrière heeft gegeven, maar ze respecteert mijn keuze. Ik ben ergens verbaasd, dus er zijn mensen die bereid zijn de volle pond/$ te betalen?!? Pffff….ik ben wel blij met onze ‘freebee’ foto, dus daar moeten we het maar mee doen! ;-) #vlaagvanverstandsverbijstering. PC en Milan gaan de trampoline ophalen en ik breng Lola naar haar kinderfeestje. Het is in een park, hier vlakbij. Heel vreemd, een park die je aan de straatkant niet kunt zien. Je moet namelijk een heuvel naar boven lopen en daar zien we ballonnen bij wat bankjes. Ik weet eigenlijk niet wat de bedoeling is, moet ik hier blijven of Lola later ophalen? De andere ouders zeggen gedag tegen hun kind en ik volg hun voorbeeld ;-) Zo! Heb ik daar opeens even 2 uur tijd voor mezelf! Ik besluit om wat boodschappen te doen in Central Market. Het is gezellig druk. Ik struin wat rond en na een uurtje ga ik de boodschappen naar huis brengen. Huh? Heeft het geregend? Ik kijk naar mijn mobiel. Het feestje is in verband met de regen ergens anders verhuisd. Intussen komen PC en Milan met de trampoline. Zij beginnen met installeren en ik ga Lola ophalen. Het feestje is naar het huis van opa en oma (niet ver van het park) verhuisd. Schattig huis! Niet groot, maar wel schattig met buiten een soort patio en zwembad. 

We zeggen iedereen gedag en gaan thuis verder met het installeren van de trampoline. Later op de middag wordt er al volop gesprongen!Zondag, vannacht is Milan wakker geworden, klagend over hoofdpijn. En vanmorgen nog steeds, hij voelt warm! 39,5 graden! Uh…oh…dat wordt heel de dag op bed liggen. En dat heeft hij ook gedaan. Het arme schaap! Heel de dag op bed en af en toe een slokje water en een paar aardbeitjes. Hij is ècht ziek! Want je moet weten, Milan eet als een volwassene! PC en Lola werken lekker in de tuin. Blaadjes bij elkaar vegen, gras maaien etc. Ik sms Kim dat ik morgen niet kom werken.

Maandag, Milan heeft nog steeds koorts. Ik breng Lola naar school en de rest van de dag blijf ik bij de zieke. Hij probeert een aardbei te eten, maar dat komt er net zo hard weer uit. Vandaag wordt het alleen maar op water leven! Eind van de middag, nog steeds 39 graden! Ik bel Bob dat ik morgen niet kom werken. ’s Nachts rond een uur of half een, dat is het startschot van een slapeloze nacht! Het kwam er bij Milan uit alle gaten uit (als je begrijpt wat ik bedoel, echt shit ;-) En dat heel de nacht…de wekker gaat om 4 uur af. Ow ja, ook dat nog! PC gaat naar Melbourne! Nadat we PC om 5 uur hebben uitgezwaaid, proberen we nog wat te slapen..

Dinsdag, ik ben gebroken! Moeeeeee! En Milan zegt:’ Mam, volgens mij ben ik weer beter!’ ‘Huh?’ We gaan weer temperaturen en inderdaad! Hij is koortsvrij! Dus dat is het, een nacht lijden is de volgende dag weer beter? Kennelijk is alle rommel uit zijn lichaam, maar vandaag toch maar even rustig aan doen. Om 8 uur maak ik een ‘emergency call’ met de tandarts (een klein hoekje van mijn kies is afgebroken) en ik mag om 10.30 uur langskomen. Daarna breng ik Lola naar school. Later, bij de tandarts om de hoek staan prachtige huizen en omdat we iets te vroeg zijn, lopen Milan en ik een blokje om. Mooooiiiii! Bij de tandarts bleek het niet ernstig en binnen 10 minuten is het weer gefixt. Daarna doen we samen boodschappen en in de supermarkt zegt Milan: ’Ik vind het niet erg om boodschappen te doen, eigenlijk vind ik het best wel leuk…’ Ik voel zijn voorhoofd, nee, hij heeft geen koorts ;-)

Vanmiddag tussen 17.30 en 18.00 uur komt de pianolerares Tara voor een ‘trial’ met Lola. Tara is klein en ze lijkt echt nog een (jong)meisje, maar afgestudeerd aan de Universiteit van Adelaide als muzikant, dus dan moet je toch minimaal ergens in de 20 zijn. Ik luister in de keuken wat ze aan het doen zijn en er komen leuke klanken uit de kamer. Na een half uurtje volgt een evaluatie. Tara weet het niveau van Lola en ze heeft een ‘klik’ met Lola. Nu Lola nog…maar gelukkig, Lola vindt het/Tara ook leuk. Dus vanaf volgende week krijgt Lola elke dinsdag een half uur pianoles van Tara! Mooi! En nu nog een gitaarleraar vinden voor Milan! PC belt, hij is met de Italianen (leveranciers)ergens tussen Melbourne en Sydney. Vanmorgen bij het vliegveld wat vertraging opgelopen en dus later in Melbourne aangekomen. Daarna 7 uur sturen naar Noord-West richting Sydney. Morgenochtend zijn ze dus al (bijna) in de buurt van een klant aldaar.

’s Avonds is Milan nog steeds koortsvrij, hij houdt zijn eten binnen en hoe voelt zich goed. Mooi! Morgen gewoon naar school.

Woensdag, ik wandel de kids naar school. Na wat ‘frisse’ dagen, nee dat zeg ik verkeerd. Afgelopen dagen begon de dag met ongeveer 10 graden en vanaf de middag loopt het op naar 25-30 graden. Maar vanochtend is het niet fris, maar gelijk aangenaam. Tijdens mijn wandeling terug, maak ik wat foto’s onderweg (van de straat/huizen) die ik met mijn vriendin deel, die op dat moment in NL in bed ligt. Het is toch mooi, dat het allemaal kan! Ik ben echt blij met App!

Marina (makelaar)staat voor de deur. Het is tijd voor inspectie. Met 5 minuten is het weer gedaan! ;-) alles ‘good and clean’. Ik bel een rondje vriendinnen of ze zin in koffie/lunch hebben. Iedereen is druk…jammer…weet je? Eigenlijk is dit ook lekker, even niks! Lekker op de bank mijn blog schrijven ;-)

Het is tijd om de kids op te halen en Milan heeft het overleefd en het gaat nog steeds goed met hem. Mooi, dan kan ik morgen weer naar mijn werk. Trainen is afgelast omdat het 32+graden is. Relax!

Donderdag, op mijn werk was ik gemist. Kennelijk heeft Bob niet verteld waar ik was. Toch leuk om te horen. Bob heeft al het werk voor mij laten liggen, dus wat ik normaal in 2 dagen doe, dat moet ik nu in een dag doen?!? Het is gelukt! Gewoon niet lullen, maar poesten! Ik krijg vandaag wel een vreemd belletje van een dame uit Brisbane. Ze trouwt over 23 dagen(dat werd echt zo vermeld) in Adelaide en ze wil de boeketten zelf arrangeren. Ik leg netjes uit dat we een groothandel zijn, dus alleen bloemenzaken met een KvK nummer mogen bij ons kopen. Begint ze daar toch een zielig verhaal op te hangen! En uiteindelijk begint ze te huilen! Ehm…voor de zekerheid overleg ik nog met mijn collega’s, maar die zeggen precies hetzelfde. Ze moet gewoon een bloemenzaak in Adelaide benaderen en via hun bloemen bestellen. Ik zeg een paar keer sorry tegen haar en toen heb ik maar opgehangen. Ze bleef maar grienen! Zielig…maar…jammer, joh! ;-) Ik ga de kids ophalen en het begint te regenen. Tijdens het wachten, praat ik met een moeder (Koreaans), haar dochter heet ook Lucy, vandaar dat ik me die wel kan herinneren. En ze verteld (in gebrekkig Engels) dat haar kids een ‘studentenvisum’ hebben. Ze mogen dan een jaar in Oz blijven om de Engelse taal te leren. Haar man zit/werkt in Korea en zij is hier alleen met de kinderen. Het is toch verschrikkelijk! Dat heb ik weleens vaker gehoord, dat ze ‘het beste’ voor de kids willen en dus zo’n actie uitvoeren. Maar ja, een ‘gebroken gezin’ is dat dan verstandig? Ik heb het met haar te doen. Dit is toch een stoer Korean chick, zeg!

Thuis roepen de kids:’ Maaaam, er staat iemand voor de deur!’ (de bel doet het niet, maar de kids fungeren goed als ‘bel’ ;-) Ik verwacht niemand. De buurvrouw van hiernaast! Nu moet je weten dat ze hiernaast alles hermetisch hebben afgesloten en geen bel hebben, ofzo. Dus dan zou je gewoon de poort open moeten doen en naar binnen moeten lopen. Nu ben ik niet zo vrij, dus het is er nog niet van gekomen om de buren te ontmoeten. Een leuke dame: Kim. Ze had per ongeluk post van ons ontvangen en die wilt ze afgeven. We kletsen wat. Ze komen uit Schotland en zijn in 2008 in Oz komen wonen en sinds 2 jaar wonen ze in dit huis. Ze heeft 2 volwassen kinderen die studeren. Haar zoon woont bij hun en hun dochter (die in Schotland is gebleven, voor haar studie) komt dit jaar ook bij hun wonen. Haar man reist ook voor zijn werk. Dus we zeggen tegen elkaar:’ Als er wat is, dan kom je maar!’ Erg fijn!

’s Avonds (tegen 23.00 uur) komt PC thuis.

Vrijdag, PC is er weer vroeg bij, want hij moet de Italianen om 8 uur ophalen in de stad. Ze gaan vandaag 3 klanten bezoeken in Adelaide. Ik wandel met de kids naar school en ik blijf voor de ‘assembly’ van Lola. Samen met nog een klas gaan ze een opvoering doen over ‘water’. Zo leuk dat het al vroeg wordt bij gebracht hoe belangrijk water is (een mens kan wel 30 dagen zonder eten, maar niet 3 dagen zonder water). En dat je ‘bewust’ moet douchen en de kraan uit doen als je je tanden poetst (geen verspilling). En dat de dieren in Oz water ook belangrijk vinden. Kindjes die zijn verkleed als ‘druppels’ of ‘koala’ of als ‘kangoeroe’. En Lola heeft als rol ‘water’. Samen met een klasgenootje een blauwe doek op en neer slaan ;-) Na de assembly gauw naar huis, want om 10 uur komen Tamara en Sophia een kopje koffie doen. We hebben wat bijgekletst en over de vakanties gehad. Tamar gaat in april, 3 weken naar NL en Sophia gaat een weekend naar The Grampians (Halls Gap). Wij slaan een vakantie in april even over. Even potten voor juli in Sydney ;-)

Rond 14.30 uur ga ik Jonas ophalen van school (in Rostrevor). Dennis is vandaag namelijk geopereerd aan zijn knie en ik ben 'back up' voor Sacha. Heeft zij even wat meer lucht. Daarna halen we samen mijn kids van school. Gezelligheid! Alhoewel, ze moeten wel mee, Lola wegbrengen naar The Combobugs. Ze klagen: domme meisjes met hun dansen. ;-)

Vanavond gaan PC en Milan samen naar een concert van Santana.

http://www.youtube.com/watch?v=nPLV7lGbmT4

Een bekende hit van Santana.

Ben benieuwd of Milan het ook leuk vindt (toch een ander generatie), maar Milan kan ‘gitaarspel’ wel waarderen, dus dat moet goed komen.

Morgen moet PC misschien nog even werken en dan ook voor hem weekend. We hebben niet echt plannen voor het weekend, dus we zien wel.

Allemaal een fijn weekend!

Assembly Lola

met haar rug naar ons toe:'water' wapperen

klasgenootjes van Lola

Fish Peninsula! 8-15 maart 2013

Vrijdag, we gaan op het gemak de auto inpakken. Het is ook wat! Of je nou een weekend of  

2 weken gaat kamperen, alles moet mee! Is alweer 3 jaar geleden dat we voor het laatst met tent hebben gekampeerd, dus ik was soort van vergeten hoeveel en wat je allemaal moet meenemen. Het past gelukkig allemaal achterin de auto. Rond een uur of 10 rijden we weg. Het is gelukkig niet zo warm als de afgelopen dagen! Het is een rit van bijna 3 uur en tijdens de reis zien we stof, dor/droge velden(op zich niet raar, natuurlijk), dorpjes van niks (eigenlijk mag je het niet eens dorpjes noemen! Als je binnen 1 minuut een ‘dorp’ al uitrijdt, dan is het een gehucht!), werkelijk…in Yorke Peninsula wordt het er niet beter op, lees: binnen 30 seconden ben je een gehucht uit! We zien windmolens (met protestborden van boeren op het land met de leus: ‘Crops! Not props!’ Het betekent iets van: hier moet gewas geplant worden en geen windmolens!

We zien ook wat silo’s(waarschijnlijk voor zout)…hmmm…ik krijg dat gevoel van die reclame (is van lang geleden van Centerparcs, geloof ik): ‘Waar is het subtropisch zwemparadijs?…ik zie geen ijs…ik wil naar huuuiiiis!! ;-) Het is een beetje troosteloos, maar we zijn er nog niet! Eenmaal op Yorke peninsula, moeten we nog een uur naar het zuiden rijden naar onze camping (in Edithburgh). Ow, please, please, please…! Een bord met: Edithburgh…ik houd mijn adem in om vervolgens mijn mond weer te openen…om niks te zeggen…we zien huizen die verwaarloosd zijn en zelfs PC weet het even niet meer. O….K….Wat zien we daar? Een winkeltje, een afhaalrestaurantje, een ‘visserswinkeltje’, nog een restaurant…pfieeeuuw! Het is in ieder geval meer dan we hadden verwacht. We rijden door naar de camping en onze mond valt weer open ;-) Gelukkig zitten we niet aan de straatkant, maar aan de zeekant, dus dat is een super meevaller. Het is niet een grote camping, eigenlijk valt het enorm mee! En het sanitair is modern/nieuw en schoon, zelfs de douchestraal is lekkerder dan thuis! Wouw, dat zegt wat over ons huis, hè? ;-) We gaan de tent opzetten. 

uitzicht van onze tent

Voor het eerst een nieuwe tent opzetten…gelukkig gaat alles in een keer goed! Na ruim een uur zijn we volledig geïnstalleerd. Ik zeg: ‘Top!’ We gaan een rondje camping doen en na 5 minuten zijn we terug bij onze tent ;-) We gaan eens op zoek naar het zwembad. Volgens de receptie is er een zwembad ergens daar! Ze wijst richting zee. Ik zeg tegen PC:’ Zou ze de zee bedoelen, met zwembad?’ We gaan op onderzoek! Al gauw vinden we een bord met ‘Swimmingpool’ maar op plaats van bestemming zien we niks. Wacht even, een vlonder in het water? Het zal toch niet waar zijn? We stappen uit en het is echt in de zee! Haha!

'zwembad'

 Het is danwel afgebakend door een stenen muur (het lijkt dan wel op een zwembad) maar je zwemt gewoon in zeewater. Wel grappig, maar niet mijn idee van een zwembad, als je het aan mij vraagt! We rijden het dorp in en we bekijken onze ‘restaurantopties’. Binnen 5 minuten ;-) zitten we ergens in een tuin van een restaurant. Not too fancy, maar gewoon leuk/goed! De kids spelen tijdens het wachten lekker op het gras. Daarna gaan we op de pier vissen. Heel de pier vol met familie’s die aan het vissen zijn! Tja, als je van vissen houdt, dan is Yorke Peninsula echt walhalla! De meesten hebben ook een vissersboot(je). We zien ook wat mannen snorkelen. En wat later blijkt zijn ze aan het ‘harpoen vissen’. In de verte horen we gejoel! Een van hen heeft een vis weten te speren (zeg je dat zo?!?).

vis geharpoeneerd

We taaien af en na een douche ga ik in de tent liggen…wat vertrouwd! Het begint een beetje te druppelen, ik waan me in Frankrijk of in Spanje…zzzzz….

Zaterdag, ik heb in weken eindelijk een nacht doorgeslapen! En nog goed ook! Hmmm…misschien de tent opzetten in onze tuin? ;-) Het is lekker weer, niet al te warm en we besluiten om naar The (Innes)National Park te rijden.

de man die de vis geharpoeneerd heeft!





http://www.google.com/search?
=innes+national+park+yorke+peninsula&hl=nl&tbm=isch&tbo=u&source=univ&sa=X&ei=wF5AUcu4GY2kiQfapIHwCQ&ved=0CE0QsAQ&biw=1158&bih=587

Via een toeristische route (met grindwegen) rijden we hobbel de bobbel naar het park. Onderweg weer niks en niks. Geen enkel beest gespot (op een paar blue tongues na). Onderweg zien we een visserswinkel en PC en de kids besluiten om nieuwe (betere)hengels te kopen. Ze hebben de smaak te pakken na gisteravond! Op het park zelf, eigenlijk hetzelfde. Nothing much! Zijn we al verwend? Zien we de beauty van de natuur niet meer? Tegen eind van het park vinden we Pondalowie Bay en daar gaan we boogie boarden.

http://www.google.com/search?q=pondalowie+bay&hl=nl&tbm=isch&tbo=u&source=univ&sa=X&ei=AGBAUfTcAYjOmgXphoHICg&sqi=2&ved=0CDUQsAQ&biw=1158&bih=587

De golfen zijn daar ruiger dan Moana beach (waar we normaal weleens gaan boogie boarden). Milan is een keer op zijn kop het strand opgerold met zijn board ;-) Dit is wel leuk! Heel veel surfers komen naar dit uithoek van het park om de golfen te pakken. Tegen eind van de middag rijden we terug naar Edithburgh. En we pakken een ‘hotel’ om een hapje te eten (andere was volgeboekt! Ongelofelijk! ;-). PC en de kids gaan weer op de pier vissen met hun nieuwe hengels en ik ga lekker voor de tent mijn boek lezen! Heerlijk!

Zondag, PC en de kids gaan na het ontbijt weer vissen. Ik ben misschien wel een ‘viswijf’, maar zeker geen visser! ;-) ik blijf lekker bij de tent, boekje lezen! Tegen de middag komen ze mij ophalen. Het schijnt dat Lola met gemak haar hengel weet te werpen! Onze visser! ;-) We gaan naar het strand (10 minuten rijden). Er staat een heerlijk briesje. PC en de kids gaan snorkelen. Ze lopen ver de zee in, maar staan nog steeds nog maar tot hun enkels in het water! Na een tijdje zijn ze terug en de kids spelen lekker op het strand. En…ja, ja! We hebben een (bijzonder) dier gespot, zo vlakbij het strand! Een rog! Zo’n grote zwarte, ja, net als in de film ‘Finding Nemo’;-) Wat prachtig en mysterieus! Het wordt vloed en het is maar een smal stukje strand, dus eigenlijk worden we verdreven. Tijd om terug te gaan!

Maandag, we slapen wat uit en dan is het tijd om de tent af te breken! Letterlijk! Weer passen en meten. Zweet druppelt via onze neus op de grond ;-) pfff…na het inpakken, nog even snel een heerlijke douche en rond 11.30 uur rijden we richting Adelaide. Tegen 15.00 uur zijn we thuis. Alles opruimen en wassen om lekker te dag af te sluiten met een duik in het zwembad en een BBQ.

Dinsdag, om 7 uur zeggen we gedag tegen PC. Hij zit namelijk deze week (t/m vrijdag) in Tasmanië. De bofkont! Staat ook nog op ‘onze lijst’. Hij gaat met Italianen ‘kersenboeren’ bezoeken. En wij? Wij gaan naar school/werk, gewoon hier in Adelaide! ;-) Nadat we hebben uitgezwaaid breng ik de kids naar de BSO en het is al 30 graden! Ow my! Eenmaal op mijn werk, loop ik van buiten naar binnen en ik voel geen (temperatuur)verschil! In de koelcel wel, natuurlijk! Maar in de hal/kantoren, gewoon warm! Het is opvallend rustig, nou, dan weet je gewoon dat het ècht warm is! Want de bloemisten kopen dan (bijna) geen bloemen. Ik praat wat met Bob over mijn weekend en ik zeg tegen hem:’ Be nice to me, cause I went to Yorke Peninsula!’ Hij begint te lachen. ‘Ja, is leuk als je van vissen houdt en anders is er niks!’ Komt ‘ie nu mee! ;-) Ik vertel dat PC deze week in Tasmanië is. Hij zegt, dat is wel leuk! Doet me denken aan UK! Veel van die schattige boerenlandweggetjes (à la ‘Pieter Post oftewel Postman Pat, Bob wist meteen wat ik bedoelde!). Jullie ook?

http://www.youtube.com/watch?v=HiFNt8nGffA

(voor degenen die het niet kennen). Heuvels, cottages en om de paar kilometers van die schattige dorpjes! Is dat het? Ik mis een stukje historie in Oz! Bob beaamt het! Ik mis ook ‘de stad’. Al woont Bob hier al ruim 45 jaar, hij weet precies wat ik bedoel. Hmmm…Een beetje op standje ‘zombie’ werk ik door en ik kan zelfs de boekhouding/Kim helpen! Echt te rustig! Lekker de kids ophalen, airco op ‘koud’ en niks meer doen!

Woensdag, het is aardig afgekoeld! Het is nu 25 graden. Beter! Ik loop de kids naar school en wandel op het gemak terug. De eerst ‘repareerboer’ meldt zich. Hij gaat in de eetkamer alle hoeken/gaten/ramen winddicht maken. Dat stuk is namelijk in het verleden aangebouwd en flink gezakt, met als gevolg kieren en gaten langs de deuren en ramen. Vanochtend niet met de ‘zonnebloem dames’ wandelen. In plaats daarvan ga ik boodschappen doen, ik laat de ‘repareerboer’ achter. Ik krijg een bericht van PC, hij kan 11 & 12 juli vrij krijgen. Thuis ga ik meteen achter de computer zitten en binnen een uur is het gepiept! Op 11 juli gaan we 4 dagen naar Sydney!!! Joehooeeeee!! Vluchten en hotel geboekt! Zoek het maar even uit met alle pracht en praal van de natuur, let’s get some city!! Yeah, baby!! ;-) Helemaal in extase doe ik ook nog wat huishoudelijke dingen (boring was -en strijkwerk). ‘Repareerman 2’ meldt zich ook. Hij gaat de gashaard in de eetkamer repareren. Nadat ik klaar ben met mijn huishoudelijke dingen, incl. koken! -Ja, ja, ‘I’m walking on sunshine’, nu ik weet dat ik binnenkort weer een stad kan opsnuiven!- Zijn de ‘repareermannen’ ook klaar en ik ga de kids ophalen. Ik vertel ze het heugelijke nieuws. En ik krijg een:’Yeah! We gaan weer met de vliegtuig!’…dus…;-) Milan vraagt of we ook weer naar Bondi gaan. ‘Natuurlijk!’ Ik bedenk opeens dat we ‘de Bondi gasten’ van het programma ‘Bondi resque’ misschien niet eens gaan zien. In juli is het namelijk in Oz..winter..

Thuis gaan de kids alvast warm eten (Milan moet straks naar voetbaltraining, na lange tijd, omdat het daarvoor altijd te warm was om te trainen). Intussen ontvang ik de prijslijst van de fotograaf (je weet wel, van de fotosessie van 2 weken geleden). Mijn stemming wordt wat getemperd. Wat een prijzen!

Een voorbeeld? Canvasfoto’s, v.a. $ 300-$ 2500 en (HR) disc met 100 foto’s

$ 1295! Niet goed bij haar pannenkoek!

Ik heb voor vrijdag een afspraak met haar gemaakt, om onze gratis 20x25 cm foto ter waarde van $150(!!) uit te zoeken(ik had toen al kunnen weten, dat het niet goedkoop zou zijn). En ik ga eens kijken of er nog ruimte is voor onderhandelen! Misschien minder foto’s op een disc, voor minder geld?!? Ik heb geen vergelijkingsmateriaal (nooit eerder een fotosessie gehad), maar wat een oplichtster! Ze is een half uurtje bezig geweest (op het strand)en wat, misschien 2 minuten extra om alles op disc te verplaatsen?! Vergeet je rechtenstudie, wordt fotograaf in Oz! ;-)

We gaan bijna naar de voetbaltraining en ik zie weer ‘sneeuwfoto’s’ uit NL. Ow nee!! When is spring coming in NL?

Donderdag, onderweg naar mijn werk, denk ik aan mijn vriendin die straks (NL tijd) geopereerd wordt. Op de zaak is het iets drukker. Ook lekker. Ben een beetje suf (weer niet goed geslapen vannacht), maar ik heb lekker kunnen werken. Na mijn werk app ik met mijn vriendin. Zou ze al wakker zijn? Die is natuurlijk op van de zenuwen. Nog geen reactie, dus waarschijnlijk niet. De kids opgehaald en alle huiswerk is af, dus lekker relax. Even met Monica UK bellen, die zit er even doorheen. Ze heeft heimwee en ik snap haar, maar ik praat haar moed in en ze is weer iets opgevrolijkt…iets…

Intussen ook contact met mijn vriendin in NL. Op van de zenuwen (wat ik al voorspelde) maar er weer gewoon voor gaan! Wat een sterke vrouw is dat! Supertrots op haar!

PC belt na etenstijd en het schijnt zo mooi te zijn in Tasmanië! Bergen, meren, groen, landweggetjes…-zucht- ik wil ook! Ze zijn vanmiddag zelfs iets te laat gekomen bij een klant omdat ze onderweg foto’s wilden maken! Hihi. Gelukkig had de klant daar alle begrip voor. Nadat ik de kids naar bed heb gebracht, ga ik lekker skypen met dinnetje Wendy. Zij met haar ‘ochtendthee’ en ik met mijn ‘avondthee’, net als vanouds, samen met een kop thee, lekker kletsen. Zo gezellig weer! Heerlijk.

Vrijdag, op mijn mobiel zie ik dat de operatie van mijn vriendin geslaagd is. Nog wel pijn, maar dat is natuurlijk niet zo raar. Ik ben opgelucht dat het erop zit en ik hoop dat ze na een tijdje ook pijnvrij is. Nadat ik de kids naar school heb gebracht, ga ik naar een koffietentje om de hoek van de school. Vanochtend is er een ‘catch up’ ochtend, met moeders van Lola haar klas. Dit is natuurlijk DE kans om moeders te leren kennen. Ik ben de eerste en ik voel me een beetje ‘lost’. Gelukkig, daar komen wat moeders aandruppelen en ik herken er maar een van  het schoolplein, dus het is goed dat ik hier ben. Uiteindelijk zijn we met 9 moeders in totaal en ik heb met iedereen een praatje kunnen maken. Leuke dames en best open voor Ozzie begrippen. Soms is het een ‘kakelfestival’ en ik vind het (nog steeds) lastig om sommige gesprekken te volgen. Ze hebben het uiteraard over leerkrachten van school en hoe het de voorgaande jaren gaat etc. Iets waar ik niet over mee kan praten, ik luister maar gewoon. Er is een moeder die er bewust voor kiest dat haar kids na Year 5 (met 10 jaar) naar een private school gaan à $ 16.000 per kind, per jaar. Wouw! That’s a lot of money. Ze zegt dat het wel scheelt qua opleidingsniveau. Zou ik ook zeggen voor dat bedrag! ;-)

Een ander moeder is zwanger van haar 5^e kind. En wat ik dacht, dat riep een ander moeder: ‘Are you insane?!? Was it an accident?’ hihi. Ik mag die moeder wel. Het zou zomaar een opmerking van mij kunnen zijn, dus ik heb me netjes gedragen! ;-) Het antwoord is: bewust, dus no accident. Ze wilt er zelfs 6! #nietgoedbijhaarpannenkoek ;-)

Weer een ander moeder verteld, dat haar 3^e zoon een ‘ongelukje’ was en dat ze zelfs abortus overwoog. Ik blijf stil en ik ben helemaal verrast van de openheid, blij verrast, welteverstaan. Ik weet niet of je dat zo tijdens een ‘koffie ochtend’ moet gaan vertellen aan een moeder die je nog niet kent, maar het geeft mij wel een goed gevoel. Er is een moeder die vorig jaar uit Sydney naar Adelaide is verhuisd en die maakte ook een opmerking, waar ik om moest lachen. We hebben het over dat 2 kids voldoende voor ons is. Haar jongste dochter vroeg wel onlangs: ‘Mum, can you lay a baby, please? I want a little brother/sister’. En ze zegt: ‘Well, I can get laid, but I’m not having a baby!’…dus…#nastymothers!

Na een uur is het voor de moeders tijd om te poetsen/boodschappen te doen. Ik ga een verjaardagscadeau kopen voor een klasgenootje van Lola. Daarna heb ik een afspraak met de fotografe van de fotosessie. We gaan door ruim 100 foto’s en uiteindelijk blijft er 21 over. En dan begint het onderhandelen…ze vraagt voor een (HR)digitale foto $ 70 per stuk. Nou, dat wordt ‘em niet!

Ik ben echt tot het uiterste gegaan en volgens mij heb ik wel een goede deal gekregen. Wil niet zeggen dat ik me niet geript voel! Het blijft wel een hoop geld! (vind ik) Maar goed, van tijd tot tijd mag ik van mezelf weleens iets buitensporigs doen. De grootouders zullen ook blij zijn! PC iets minder…;-)

Vanavond komt PC weer thuis. Lekker samen weekend vieren, want volgende week zit hij heel de week tussen Melbourne en Sydney.

Van het weekend gaat Lola naar een verjaardagsfeestje, we gaan de trampoline ophalen (die kunnen we voor een zacht prijsje overnemen van Paul en Sophia) en misschien nog naar The Fringe Festival.

Fijn weekend allemaal!

Vissen!

Lola met aas

Innes National Park

ok, een paar dieren gespot

emu's

koeien

pelikanen

blue tongue

hagedis

boogie board met benen

Milan en Lola

PC en Milan

PC met de kids

rog

kids met rog ;-)

Grand designs! 2-7 maart 2013

Zaterdag, lekker rustig aan vanochtend. Ik ruim wat op, hang een wasje buiten, ontbijt wat, 

lees mijn (Jill Mansell)boek, lekker relax. PC wordt tegen 10 uur ook wakker en vraagt wat de planning is voor vandaag. ;-) Niet echt een planning, maar ik wil wel dat hij even naar de winkel gaat om een setje walkietalkies te checken, welke Milan en ik gisteren gezien hebben. Aangezien ik niet al te technisch ben aangelegd, mag PC er naar kijken. Een walkietalkie (met bereik van 4km) voor als de kids buiten spelen. Als er wat is, dan kunnen we contact met elkaar opnemen. PC besluit om op de fiets naar The Parade te gaan en de kids gaan mee. Ik roep nog even na dat we ongeveer om 15.00 uur op de verjaardag van Sacha en Dennis worden verwacht. Ik ga (rode bieten)salade maken, voor mijn aandeel ‘share a plate’ en ik maak me klaar voor de verjaardag. Ik word gebeld, het is PC: ‘ik loop nog op The Parade, hoelaat moeten we op de verjaardag zijn?’ ‘Eh…rond 15.00 uur? Het is nu bijna 14.30 uur! En jullie zijn nog op The Parade?!?’ ‘Ik stuur wel even een sms’je dat we wat later zijn…zucht..’ Om 15.15 uur komen ze helemaal bezweet aan fietsen. Lola klaagt over pijn in haar benen. Ach, haar fiets heeft helemaal geen versnellingen en elke trap wat PC en Milan maakt, moet Lola wel 3 keer trappen. En de heenweg was meer ‘heuvels’ af, maar ja, dan moet je ook nog terug. Kranig meisje! ;-)

We gaan naar de verjaardag en het vaste NL clubje komt ook. Lekker appeltaart en daarna BBQ. Het huis van Sacha en Frits is echt opgeknapt. Hun schuren zijn mooi gemaakt en een van de schuren is zelfs omgetoverd tot ‘guest house’. Ze hebben ook 2 koala’s in hun bomen en van tijd tot tijd ‘kletsen’ ze met ons mee ;-)Zondag, PC ruimt de schuur op en zoekt/legt alle campingspullen bij elkaar. PC heeft gisteren namelijk een campingplek gereserveerd in Yorke Peninsula (ongeveer 2 uur rijden). Volgend weekend gaan we 4 dagen kamperen. Maandag is ‘Adelaide cup’ (je weet wel de paardenrace van South Australia) en dus is iedereen vrij.

http://www.timeanddate.com/holidays/australia/adelaide-cup

We zijn daar nog niet geweest en onze UK vrienden zijn daar (op een andere camping)ook dat weekend. Gezellig! We gaan naar Edithburgh in Yorke Peninsula.

http://www.edithburghcaravanpark.com.au

We hebben maar een 2-persoonstentje. We besluiten om te gaan kijken naar een tent. Bij de ‘K-Mart’ hebben ze niet zoveel keuze, dus we gaan naar de ‘Big W’, maar we komen ook langs ‘cheap cars’, een soort Halfords. PC op de remmen! Hij roept het al een tijdje en nu moeten we eraan geloven, we gaan een (mobiele)bandenpomp kopen. Voor als we weer het strand opgaan en we de autobanden een stuk moeten laten leeg lopen. Nu kunnen we na afloop, dus zelf de banden oppompen. Het is natuurlijk niet echt een artikel die je zomaar in je winkelwagen gooit, dus na wat advies, wordt zo’n ding aangeschaft! Ook nog (te erg) een stuk tapijt voor op het dashboard!! Echt totaal niet mijn ding! Maar het is ter bescherming voor de zon…ok, ik moet toegeven, liever een kleed op mijn dashboard dan scheuren (en die komen er!)…maar wat ugly!! Voordat mijn man nog wat lelijks ziet voor de auto, gaan we gauw weg! ;-)

ugly carpet

Bij de ‘Big W’ zien we een 6-persoonstent, best aardig en niet te duur en het allerbelangrijkste!! Hij kan volledig afgesloten worden (kuiptent). Onze tent in NL was aan de onderkant open, toen we besloten om naar Oz te gaan, hebben we die maar verkocht, want je moet er toch niet aan denken dat je samen met ongedierte slaapt, of nog erger…brrrr…we kopen de tent! Zo, nu helemaal klaar op te kamperen! Het is inmiddels tegen 17.00 uur en we gaan naar The Fringe Festival. We vinden direct een parkeerplaats en lopen zo het park in! Dit is weer anders dan op een zaterdagavond! Er hangt een serene sfeer en dat voor een festival! We lopen alle eettentjes af en na een kwartiertje zitten we lekker op de grond lekker te eten onder het genot van muziek van een (jazz)bandje. Dit is precies wat we ons nog kunnen herinneren van vorig jaar. Super relax en toch genoeg reuring. Heerlijk! Na een uurtje gaan de kids nog in een ‘zoharddatjemisselijkwordtding’ en daarna nog een ritje in de botsauto. De prijzen van de attracties zijn niet misselijk! Zo’n ritje botsauto kost $10! Ze zijn samen in een autootje gaan zitten! ;-) We lopen nog wat rond en doen op het einde nog een rondje maiskolf/ijsje ;-)

Maandag, nadat ik de kids naar school heb gebracht, kom ik op mijn werk en wat ik niet verwachtte is gebeurd! Kim heeft werk voor mij voorbereid! Zo blij! Ik was al bang dat ik voor niks was gekomen, maar ik kan lekker aan de slag. Het is ook nog iets nieuws, dus ik heb ook nog eens een uitdaging ;-) Het is wel wat concentreerwerk, want voor elke boeking wat ik maak, moet ik opletten naar welke kostenplaats het gaat, of het cash is of eftpos (pin) en of ik het juiste bedrag intoets. Zo lullig als je lunch declareert voor $ 100 in plaats $10. Bij Kim werk ik namelijk op een 6^e hands laptop, dus ik moet echt goed zoeken naar de cijfers. Op een normale toetstenbord heb je rechts normaal je ‘cijfertoetsen’, dat is veel makkelijker, maar hee, geen probleem, hoor! ;-) Rond 14.45 uur ga ik de kids ophalen. Thuis kan ik wel slapen! Zo moe…maar ik doe het maar niet. In plaats daarvan ga ik de lunches voor morgen klaarmaken en koken en de was wegstrijken. Ik had beter kunnen slapen…pfff…#saaihuishoudwerk.

Dinsdag, Om 7 uur breng ik de kids weg en ga naar mijn werk. Het is een heerlijk dagje werken. Ik hoor weer dat er (bossen bloemen)wordt gedumpt en ik ren naar achteren om weer 3 bossen mee te nemen ;-) Ik heb er zelf niks aan (we gaan vrijdag al weg), maar mijn ‘zonnebloem vriendinnen’ des te meer! ;-) Ik zoek op Youtube naar een filmpje (had ik Milan beloofd)wat iemand op Facebook had gepost, maar ik kon het niet meer op FB vinden. Al snel vind ik het betreffende filmpje en ik roep Milan erbij. We moeten er zo om lachen. Kijk even mee:

http://www.youtube.com/watch?v=_JmA2ClUvUY

Nadat we zo een paar filmpjes hebben gekeken van baby’s die aan het schateren zijn, kom ik bij andere filmpjes. Even later zit ik (kennelijk) zo te snotteren, ik krijg een doos tissues aangereikt. ;-) Het zijn filmpjes van soldaten die na een half jaar of langer hun kids verrassen met hun terugkomst. Ik bedoel, zeg nou zelf:

http://www.youtube.com/watch?v=yuy9pDysfTs

Zo zit ik te lachen om baby's die zitten te lachen en zo zit ik te snotten.

Woensdag, ik ga met mijn wandelclubje ‘de zonnebloem’ wandelen, maar het is echt al warm! Het is 9 uur en al 30 graden. De dames lopen een andere route (meer in de schaduw). Ik volg gewoon. We gaan door het park en we lopen langs de heuvelachtige prachtige wijk Stonyfell en de huizen zijn zo moooooiii! Ik geniet, dit is weer wat anders. Dit is ‘urban wandelen'. We komen langs een soort kasteel met een grote oprijlaan en wij kunnen er net tussendoor kijken en we zien de stad in de verte. Ik krijg een soort ‘Toscane-gevoel’. In de warmte met een klein, heeeeeel klein briesje, een mooi ‘kasteel-huis’ omgeven door ‘gumtrees’ en een prachtig uitzicht. Zucht, dit is toch wel mooi! We lopen terug en ik herken een huis van een programma. Echt waar! Bij jullie heet het volgens mij ‘de verbouwing’. Ik vraag aan de dames of dit het huis is van ‘Grand Designs’ en ik heb gewoon gelijk! Wel heel bijzonder om het zo te zien, want op tv lijkt alles veel groter, maar in het echt valt het wel mee. Goed, het is nog wel groot, maar niet te overdreven. Ik heb even gegoogled en ik heb het gevonden op internet. Waar zij hun terras hebben, daar heb ik gewandeld!!

http://www.lifestyle.com.au/granddesigns/series-2/episode-7-stonyfell-watertank.aspx

Na de gebruikelijke kop thee, geef ik de dames een bos bloemen. Zo, hun dag ook weer helemaal goed! ;-) Ik vraag aan Cas naar de resultaten van haar zoon Tim, je weet wel, van zijn deelname aan ‘the Iron Man’. Hij is 2^e geworden in zijn klassement. Wat goed! Hij heeft het volbracht in 10 uur nog wat en dus ook zijn vader verslagen. Hij had een kleine ‘sitback’ bij het laatste onderdeel, namelijk bij de marathon na 20 km. Ik zeg:’Sitback! Hij had er toen al een marathon opzitten, dus hulde aan Tim!’ Ik zou volgens mij bij het eerste onderdeel al een volledige ‘sitback’ hebben gehad. ;-) Cas is een apetrotse moeder en terecht! Daarna boodschappen doen, het is inmiddels 38 graden…heel de week is het gemiddeld 35-40 graden…

Thuis doe ik een rondje ‘huis poetsen’ en (letterlijk) het zweet gutst van mijn lijf. Lekkere praat, hè? Maar hitte + inspanning=waterval! ;-)

Donderdag, vandaag ga ik de kids gewoon naar school brengen (1^e keer zonder BSO op donderdag) en dus ben ik om een uur of 9.00 uur op de zaak. Het is vrij rustig en ik werk mijn stapel met 2 vingers in mijn neus weg. Als ik naar huis ga, is het drukkend benauwd. Nadat ik de kids heb opgehaald, gaat het eindelijk regenen. Dat ik dat ooit zou zeggen…

Vanavond ga ik met Sophia een hapje eten en naar de bios. Naar de film: I give it a year. Even lekker een romcom! Love it!

Morgen de auto inpakken en naar Yorke Peninsula! Wij gaan dan weekend vieren! ;-)

Allemaal een fijn weekend.

@the Fringe Festival

Eindelijk regen in Adelaide! 22 februari – 1 maart 2013

Zaterdagochtend, ik ben vroeg wakker, dus ik ga maar de was ophangen, de vaatwasser 

uitruimen en ontbijten. Langzaam wordt de rest van het huis ook wakker. De loodgieter komt om 10 uur, dus voor 10 uur is iedereen aangekleed. De mannen blijven thuis op de loodgieter wachten terwijl ik samen met Lola bij het postkantoor een pakketje ga ophalen. Yeah! Een pakketje van oma en opa. Wat zou er in zitten?!? We rijden door naar de stad. Rondom de stad is alles afgesloten in verband met The Fringe (Festival) en The (city/Clipsal) Race. Het ziet er allemaal erg gezellig uit. Wij zijn van plan om vanavond naar The Fringe te gaan. Nadat we de auto hebben geparkeerd, gaan we in een tempo, onze boodschappenlijst af. Kledingstuk omruilen, (school)sokken voor Lola (ze wil bij haar uniform van die lange kniesokken –zucht-), fietshelm voor Lola en mij, Nespresso koffie, batterij van mijn autosleutel vervangen en toen was het alweer bijna 12.00 uur! We gaan naar huis, want ergens na 12.30 uur komt Monica UK bij ons lunchen. Ze gaan namelijk een huis bezichtigen bij ons in de wijk. Ben benieuwd. Thuis ga ik de lunch voorbereiden. We eten sauto soep. Intussen wordt het pakketje van opa en oma uitgepakt. Lekkere koeken en boeken voor de kids! Dank jullie wel! Na een uurtje is Monica UK bij ons en het huis (van de bezichtiging)was veel te klein en er zou nog best veel aan moeten gebeuren. Het huis kost al $ 540.000. Dus dat wordt ‘em niet. Jammer…we kletsen weer over huizen/suburbs en scholen. Ze zijn aan het tobben. Of een duurdere huis kopen in een goede schoolzone. Of een goedkopere huis kopen en hun kids naar een ‘private school’ sturen. Om het even. Je moet ook een beetje geluk hebben. De kids zijn lekker aan het spelen en na de lunch gaan Monica en ik naar Burnside Village (chique poezen mall). Bij de Zara (what else) slaag ik met een paar kledingstukken. Helemaal blij gaan we weer naar huis. De kids en de mannen zijn lekker aan het zwemmen. Rond 17.30 uur komt Sacha en Frits (met de familie) ons huis bekijken. Na een borrel gaan we met z’n allen naar the Fringe Festival. Dat is ook wat, met 3 families (en dus 3 auto’s) een parkeerplek zoeken. Wij hebben geluk, wij hebben een plek gevonden naast het park, de rest is nog aan het zoeken. Na een klein half uurtje zijn we weer herenigd en we gaan eens rondkijken. Bij het grootste park staat er een enorme rij, dus we besluiten om eerst bij het kleine park te beginnen. We eten wat en buiten de afgesloten parken gaat een artiest net starten met zijn voorstelling. Er staat daar ook een heerlijk briesje. We gaan daar maar lekker zitten en naar de (Canadese) straatartiest 

kijken. Er wordt gejongleerd met een elektrische cirkelzaag en zwaarden. Hij maakt het super spannend. De kids genieten. We komen ook Sam (buurjongen) tegen met zijn ouders (Judith en Richard). Samen kijken we verder. Na een uurtje is de voorstelling voorbij. Het is inmiddels stiekem 22.00 uur geworden. De families gaan hun eigen weg en wij besluiten om toch nog even te gaan kijken bij het grote park. Judith had gezegd, dat als je als gezin naar binnen gaat, dat je niet in de rij hoeft te staan. En dat gaan we doen. We komen een gast tegen en we vragen of we als gezin kunnen doorlopen. Hij zegt:’Only if you are from Holland!’ ‘Huuuuhh?!?’ Grote verbazing bij ons. Ehm..wij komen uit Nederland! Hij zegt:’Dat had ik al gehoord! Ik heb vrienden in Nederland!’ Hij noemde een paar bekende Nederlandse DJ’s op (o.a. Paul Elstak) en hij rekende de eigenaren van de Baja en Hollywood ook tot zijn Nederlandse vriendenkring. Ik weet nu niet of hij een grapje maakt of dat hij het meent, het kan me niet echt schelen, we mogen naar binnen! ;-) Eenmaal ‘binnen’ is het helemaal niet druk! Ik snap niet dat ze een enorme rij buiten laten staan, terwijl het allemaal ‘binnen’ zou passen. We lopen een rondje en natuurlijk moet er een ‘fairy flush’ (suikerspin) gekocht worden. ;-) Inmiddels tegen 23.00 uur…gaan we naar huis.

Zondag, ik krijg een berichtje van Judith, Sam gaat toch niet mee naar Moana beach. PC en de kids gaan naar Moana beach en ik besluit om thuis te blijven. Iemand moet het huis poetsen. ;-( Het is warm, maar de zon schijnt niet. Langzaam (het is echt te warm) ga ik het huis poetsen en tegen 18.00 uur komt de rest van het gezin thuis. Vandaag waren er geen ‘super golfen’ om te boogieboarden, maar desondanks hebben ze het naar hun zin gehad met de andere NL families en Monica UK.

Maandag, ik breng de kids naar school en ga naar mijn werk. Kim is er gelukkig al, dus we kunnen aan de slag. We hebben samen alle ‘probleemgevallen’ getackeld en voor 14.30 uur ben ik klaar. Lekker de kids ophalen. Onderweg naar school denk ik aan mijn vriendin die straks om 14.30 uur NL tijd crematiedienst heeft van haar moeder. Thuis gaan de kids hun huiswerk maken en ik ga even op de bank liggen. Ik ben een beetje moe. Gelukkig heb ik gisteren al ‘voorbereidend gekookt’. Ik ga nog even de was wegstrijken en daar komt PC aan. Na het eten gaan we nog even skypen met opa en oma. Met hoofdpijn ga ik naar bed en om 0.00 uur (14.30 uur)app ik nog naar mijn vriendin dat ik ‘erbij ben’. Via mijn andere vriendinnen lees ik dat ze (ook)heeft gesproken op de dienst. Verdriet, maar ook opluchting. Wat goed! Zo trots op haar!

Dinsdag, ik breng de kids naar de voorschoolse en dan door naar mijn werk. Ze zijn een en ander aan het verbouwen op de zaak. Heel de ‘productie gedeelte’ wordt afgesloten en een ‘koelcel’. Het is rumoerig, maar niet druk. Het alarm gaat af! Huh? Ik kijk mijn collega aan en ik kijk vragend:’Moeten we naar buiten?’ We moeten naar buiten! Daar staan we dan. Wachtend op een seintje dat we weer naar binnen mogen. Ik zie geen uitslaande vlammen of rook, dus het zal wel meevallen. Na een kwartiertje mogen we weer naar binnen. Bleek dat tijdens de verbouwing veel stof is vrijgekomen en dat is door het alarmsysteem ‘gezien’ als rook. Ooooowwww! ;-) Ik bel met een leverancier in Victoria. Een aardige dame en ik informeer naar wat facturen welke we missen. Ze gaat het regelen en ze zegt bij het afronden van ons telefoongesprek: ‘Looooove your Dutch accent!’ ‘Wat is dit, jongens! Dit is al de 2^e keer deze week!’ ;-) Ze was getrouwd met een Nederlander en ze heeft nog steeds contact met haar (ex)schoonzus en die spreekt precies hetzelfde. Ooooowwww! Nu dacht ik stiekem dat ik qua Engels spreken wel ok was, maar kennelijk spreek ik toch Engels met een zwaar Nederlands accent. Maakt niks uit, schaam me nergens voor! ;-) Ook bespreek ik met Bob over de voorschoolse opvang van de kids. Qua tijd lukt het mij om al mijn werkzaamheden te doen(incl. met Kim) en ik houd zelfs tijd over. Dus vanaf volgende week gaan de kids alleen nog maar dinsdags naar de voorschoolse opvang en de overige dagen (ma. en do.)werk ik van 9.15-14.30 uur. Best goed geregeld, al zeg ik het zelf! ;-) Thuis spit ik eens door Lola haar rugtas. Ik vind een briefje waarin staat dat ik word verwacht als ‘leesmoeder’ aanstaande vrijdag. Chips! ‘Lola, wanneer heb je dit briefje van de juf gekregen?’ ‘Weet ik niet!’ Ow nee! Nu weet ik niet of ik aanstaande vrijdag ga starten of dat ik vorige week al verwacht werd…#kidsmetbriefjesvanschool=niks!

Woensdag, ik breng de kids naar school en ik informeer bij de juf van Lola wanneer ik als ‘leesmoeder’ word verwacht. Ze begint te glimlachen (dat is niet goed, hè? ;-). Vorige week. Baal. En aanstaande vrijdag heb ik al afspraken staan. Ze verzekerde mij dat het niet erg is en dat ik vrijdags maar moet komen wanneer het mij schikt. Volgende week, nieuwe ronde, nieuwe kansen. Ik krijg een appje van mijn ‘wedding vriendin’. Haar bestelde jurk uit de US heeft ze ontvangen/aangepast, maar is het toch niet helemaal. Bummer! Dat wordt verder gaan met de zoektocht naar een bruidsjurk. Ik app dat ik nu ga wandelen met ‘de Zonnebloem’. Zij is namelijk ook degene die mijn ‘loopclubje’ heeft gebombardeerd tot ‘de Zonnebloem’. Haha! OK, het zijn oudere dames, maar het is zeker niet minder gezellig! We wandelen en we kletsen. Fiona’s dochter heeft een huis in Melbourne gevonden, het is maar 4 km van de stad! Wouw! Ze deelt het huis wel met 3 anderen, anders is het niet te betalen. Judith zegt tegen mij: ‘Weet je wat de eigenaar (van ons oude huis) heeft gedaan? Hij heeft de vijgenboom omgehakt’. WAT?!? De mooie vijgenboom in de voortuin! Wat zonde, wat een a..hole die eigenaar(nog steeds en nu nog meer!!) Waarom zou hij dat nou doen? Nog steeds verbijsterd van het nieuws, lopen we zonder moeite naar de top. Op de wandeling terug,

begint het te druppen. Het is best lekker! Na afloop genieten we weer van ons kop koffie/Chai Latte en daarna weer boodschappen. Het regent nog steeds, maar het is niet vervelend. Na wat droge weken is de regen een verademing! Ik kijk naar buiten, naar de regen en ik zie dat ‘the sprinklers’ aan staan! Zie ik dat nou goed? Of is het niet gewoon de regen? Nee, echt ze staan aan! Nou, over zonde gesproken! Regen + bewateringssysteem aan! Ik naar buiten. Hee! Het systeem staat op ‘off’. Hoe kan dit? Ik heb gauw contact opgenomen met de makelaar. De makelaar schuift het af op een of ander kink in de kabel (letterlijk) duuuuhhh!! Maar waar moet ik het zoeken? PC is thuis en we gaan weer op zoek naar een kraan om het bewateringssyteem uit te zetten. We bellen met de klusjesman van de eigenaar en uiteindelijk krijgen we rechtstreeks de eigenaar te pakken. Een aardige man die ons graag helpt, maar nu zo tegen de avond eigenlijk niks kan doen. De makelaar komt langs en die zoekt ook mee. Staan we daar in de regen en nog natter te worden door het bewateringssyteem, te zoeken naar iets om het systeem uit te zetten. De klusjesman komt ook nog even langs, wat een toestand! ;-) Na overleg met de eigenaar, sluiten we na het douchen de hoofdkraan af en nu maar hopen dat er morgen een specialist kan komen kijken/oplossen.

Donderdagochtend, 6 uur, PC loopt naar buiten om de hoofdkraan weer open te draaien en we zijn weer op volle toeren! Douchen, tanden poetsen en op naar de voorschoolse en naar ons werk. Na mijn werkzaamheden heb ik weer wat ‘brain damage’ gedaan, lees: papier door de versnipperaar doen. Pfff…ik ben blij dat ik vanaf volgende week de donderdagen niet meer zo vroeg hoef te beginnen, want nu zit ik mijn tijd op te vullen met versnipperen. Zeer enerverend…#supercarrière. Ik krijg een sms van de eigenaar, een ‘sprinkler specialist’ komt bij ons langs om een en ander op te lossen. Dat is fijn!  Rond 14.15 uur rijd ik naar huis en ik zie dat de specialist er is. Hij legt uit wat er aan de hand is, maar het zal me jeuken. Ik wil gewoon water in huis hebben en ik wil dat de sprinklers aangaan wanneer wij dat willen. En dat is nu gelukt! Het is een Engelsman en hij vertelt dat hij een ’10 pounder’ is. Wat is dat!! roep ik. Klinkt namelijk niet echt lekker. ;-) Hij gaat verder. In de jaren ’60 zocht Australië emigranten en zijn ouders hebben destijds besloten om naar Australië te gaan voor ’10 (UK)pond’. Ooooohhh!! Ik zeg hem gedag en ik haal de kids op. De kids gaan naar buiten met de skelter. Ze gaan een vriendje ophalen, die woont bij ons in de straat. Rond 17.00 uur is PC thuis. Hij heeft zijn evaluatiegesprek gehad met David. Ze hebben gesproken over de toekomst van Proud en over het wel en wee van ‘the Proud family’, want dat is soms echt een soap. Ze hebben echt een goed gesprek gehad. Nu eens kijken of David er verandering in gaat brengen.

Vrijdag, ik loop de kids naar school. Thuis zit ik net aan mijn kop Chai Latte ;-) en daar is de ‘gasboer’, die komt onze gaskachels controleren/uitleg geven. Binnen een half uur heeft hij het gezien en hij gaat de eigenaar adviseren om nieuwe te laten installeren, want deze deugen niet meer. We wachten maar weer af. ‘Gasboer’ weg, ik doe net weer een poging om een kop thee te drinken en nu staat Monica (Brazil)voor de deur. We drinken samen een kop thee en intussen komt de loodgieter ook een en ander oplossen. Nadat de loodgieter is vertrokken, gaan we samen naar de ‘Gastronome’. Monica gaat helemaal los! Doet me aan mezelf denken, toen ik hier voor het eerst kwam. ;-) Hoe blij ik was om weer ‘muisjes’ te zien! Ze ziet allemaal bekende etenswaren uit Duitsland. Binnen no time heeft ze haar mandje vol. Ze is helemaal gelukkig en blij dat ik haar heb meegenomen naar de Gastronome. Monica gaat naar huis en ik zie thuis dat de wc (waar de loodgieter vanmorgen mee bezig was) lekt. En niet zo’n beetje ook! Terwijl ik een emmer en een dweil pak, bel ik de loodgieter. Wat moet ik doen? Kraan uitzetten en morgen komt hij weer! Pfff….nou, ok, dan! Ik ga nog even snel een fietshelm voor mezelf kopen, anders kunnen we nooit eens een keer met z’n 4-en fietsen. Moe, plof ik neer op de bank om na een half uur weer op te staan om de kids op te halen. We gaan Lola wegbrengen naar de Combobugs en Milan en ik wandelen over The Parade. We halen Lola weer op en naar huis. Gauw omkleden, haartjes netjes, want om 19.00 uur hebben we een afspraak met een fotografe op Grange beach (via Combobugs kregen we dit aangeboden). Ik kan me Grange beach niet zo goed meer herinneren en nu weet ik waarom. Grange komt na Henley beach en na Henley beach rijden we meestal niet meer door, maar dan gaan we naar huis. We ontmoeten Pete (is een dame!) en ze geeft ons instructies, waar we moeten zitten, hoe we moeten zitten etc. Een sessie met z’n allen, een sessie met alleen de kids, een sessie met alleen de ouders, een sessie van de kids individueel. Na 45 minuten zijn we klaar en hebben we allemaal pijn in onze kaken van het grijnzen. En nu maar hopen dat de foto’s straks niet $ 75 per stuk zijn! Anders heeft ze mooie modellen gehad! ;-) Na de fotosessie eten we nog wat bij een tentje aan het strand. Dit is toch wel een beetje vakantiegevoel!

Van het weekend hebben we een verjaardag (van Sacha en Dennis –NL vrienden) en misschien nog even naar The Fringe Festival.

In NL is de vakantie in Zuid-Holland ook voorbij en hopelijk iedereen weer veilig terug van (ski)vakantie.

Fijn weekend!

Fotosessie @Grange beach

 

dinner @ Grange beach