voordat we Gunnar (Deense leverancier) in de stad gaan ophalen, gaan we eerst langs de
Brazilian friends. Rond 11.30 uur zijn we bij hun en ze hebben nagenoeg alles
al verkocht! Wouw! Dat is snel gegaan! Sommige spullen ook nog met de voorwaarden
dat de kopers de spullen pas donderdag of vrijdag a.s. komen ophalen. Ze
vertrekken namelijk vrijdagavond. Helemaal een goede deal! We kijken naar een
fiets van Cezar, voor Milan. Niet slecht. Zo goed als nieuw, het heeft maar 2
versnellingen, maar voor $ 40 kunnen we er geen buil aan vallen. Ze willen er
geen geld voor! Ja, hartstikke leuk, maar we willen er wel voor betalen. Na
veel achter elkaar lopen om het geld bij elkaar in de zak te stoppen, hebben we
besloten om er $ 20 voor te betalen. Alleen voor de ‘vorm’, zeg maar. Ook goed!
We halen de fiets morgen wel op, want we moeten nu toch echt de stad in voor
Gunnar. Gunnar zit netjes om 13.30 uur op terras van zijn hotel. Het is een
grote man en 70 jaar. Hij is 3 jaar geleden met zijn zakenpartner zijn bedrijf
begonnen. Waar begin je aan! Als je 67 jaar bent en nog een bedrijf gaat
opstarten, maar hij vindt het fijn om wat te doen hebben. Ieder zijn meug! Hij
is nog fit en erg actief. We rijden naar huis en niet lang daarna komt
Alan(schilder) ook. De ‘bejaardensoos’ is compleet ;-) Alan’s ‘company’ heeft
een uur van te voren afgebeld. Ze moest op haar kleinkind passen?!?! Een uur
van te voren? Hmmm…ik kijk naar Alan en hij is duidelijk teleurgesteld. Ik zeg
gauw:’ Maybe next time!’ Ik plant de mannen buiten op terras en ik bereid de
BBQ voor. Gunnar praat best zachtjes en rustig. We praten over de zaak, over
zijn zaak, over zijn gezin, Denemarken, afijn, lekker kletsen. Aardige man.
Intussen praat PC wat met Alan. We horen een kookaburra (vogel) op de achtergrond
‘lachen’. Gunnar hoort het ook, maar Alan hoorde het niet. En nog een keer…Alan
hoorde het weer niet…bejaarde…;-) Alan zei tegen Gunnar:’ Ik kan jou niet
verstaan! Je praat te zacht en ik hoopte maar dat je niet wat aan mij vroeg,
want ik kan je dan geen antwoord geven!’ hahaha! De heren genieten van het
uitzicht en het gezelschap. Na de BBQ, plant ik de heren in de woonkamer om al
het (opgenomen Europees) voetbal te gaan kijken. Ze hebben volgens mij echt de
tijd van hun leven! ;-) incl. PC!  |
| bejaardensoos |
Ik nestel me tussen de kids, want wij kijken
naar ‘Up’ (kinderfilm) op mijn kamer. Gezellig! Rond 20.00 uur gaan de mannen
naar huis/hotel.
Zondag, PC en de kids gaan de auto wassen en de fiets ophalen bij de
Brazilian friends. FB staat vol met ‘post’ en foto’s van de (aankomst van)Sint,
(gevulde)schoenen, kids die verkleed zijn als Sint/Piet. Overduidelijk! De man
met de baard is weer in NL! Mijn kids zijn daar totaal niet mee bezig!
Heerlijk! ;-) We vertrekken naar Seacliff (bijna 45 minuten rijden) naar onze
UK friends. We zijn te vroeg en rijden eerst even langs het strand. Het waait
stevig en we krijgen het koud. We gaan naar hun huis. Het is een leuk huis met
een ongewone indeling. Je stapt van buiten meteen hun woonkamer binnen. Daarna
is er nog een (kleine) woonkamer met aansluitend de keuken. In die ruimte zijn
allemaal deuren omheen. Ze hebben dus geen ‘gang’. Ze hebben een grote tuin,
maar het loopt een beetje schuin af en de tuin heeft allemaal perkjes. Dus
eigenlijk een grote tuin waar de kids niet echt kunnen spelen, dus daar heb je
nog niks aan. En dat blijkt, want de kids hebben alleen maar binnen gespeeld.
Wij zijn lekker buiten, nou ja, lekker! Zo in de schaduw met wind…brrr…We
kletsen wat over de gang van zaken in Europa en over Zuid-Afrika. Zij is
opgegroeid in Z-A, haar ‘hart’ ligt daar, maar ze weet ook dat het niet veilig
is (zeker niet voor de toekomst voor haar kids). Dus daar gaan ze niet wonen.
Ze vindt de toestand in Europa/UK op dit moment zorgelijk, dus daar wil ze ook
niet zijn. Adelaide heeft haar hart (nog) niet gestolen, dus ze zit volop in
twijfel. Op een gegeven moment zeg ik:’ Ja, zo heb je overal wel wat over te
‘bitchen’, want er is overal altijd wel iets wat niet ‘perfect’ is. Ze begint
keihard te lachen en ze geeft me gelijk. Ik zeg:’ Voorlopig moeten we het met
Adelaide doen en later zien we wel!’ We hebben leuke gesprekken en het klikt
goed tussen ons! Is Ana nu al vervangen? ;-) We’ll see how it goes…J
We genieten van de BBQ en rond 20.00 uur gaan we naar huis. Thuis gauw nog
even met opa skypen! Want…happy birthday!!
Maandag, ‘strijk/poetsdag’, dus boring. Kids komen thuis en Lola is weer
een niveau omhoog met lezen! Nu in level 10! Knappe meid.
Dinsdag, naar mijn werk. Om 8 uur al 28 graden! Pfff…it’s gonna be a hot
day, today! Op het werk missen we 2 collega’s. Raar! Dat kan dus kennelijk
zomaar! Ik probeer zo goed mogelijk de telefoontjes af te wikkelen. Een
collega: Sam, neemt vandaag afscheid. Hij gaat een maand door Europa reizen,
waaronder ook 3 dagen Amsterdam. In januari verhuist hij naar Queensland voor
zijn nieuwe baan. Wouw! Is op zich al een ‘emigratie’! Werk gaat voorspoedig en
rond 14.00 uur loop ik naar de auto. Pfff…hot! 38 graden. De kids komen thuis
en het begint te waaien! In de verte horen we weer gebulder en zien we
flitsen…geen regen, gek genoeg! Vanavond zien we wie de winnaar is van The X
factor!
Het is geworden….Samantha Jade! Even ter info voor mijn schoonouders, Jason
(jongen uit het dorp van 12 mensen) is tweede geworden. Niet slecht voor een
‘country bloke’.
Woensdag, ik ga weer met de ladies wandelen en het gaat deze week veel beter dan de vorige week. Al wandelend kletsen we de afgelopen week bij. Erg gezellig weer. Ik doe weer mijn wekelijkse boodschappen en zwaai nu naar dezelfde meneer van vorige week ;-) Tussen de middag ga ik Ana en haar vriendin Ana Lucia ophalen. We gaan met z’n 3-en lunchen in ‘The Tapinn’. Daar wilde Ana nog naar toe. We eten gezellig met elkaar en na afloop wil Ana naar het toilet. Het schijnt dat de wc van Tapinn bijzonder is. Wij kijken…en voor mij niks bijzonders. Blijkt het de wc van het restaurant te zijn (wij zaten namelijk in de bar). Restaurant gesloten! Hmmm…ik heb gevraagd of we naar het toilet van het restaurant mogen. Het mag! En het is inderdaad bijzonder. Het toilet bestaat uit 4 toiletten (unisex) en de deuren zijn doorzichtig! O….k…? Als je de deur sluit en op slot doet, wordt de deur iets ondoorzichtig, maar niet volledig, want we zien gewoon Ana aan de andere kant staan en andersom! Hahaha! Nou, daar ga ik ook niet op mijn gemak naar de wc! We liggen in een deuk en Ana maakt wat foto’s. Nu we toch hier zijn, maak ik ook maar foto’s!
 |
| Lol op toilet |
Ik zet de
Ana’s bij Ana af en gauw naar huis, want de kids komen zo. Een uur later word
ik gebeld, of Milan met de Brazilian friends mee wilt bowlen/lasergamen.
Hmmm…huiswerk maken of spelen met je vriend…tja…een half uur later is Milan weg
met onze Brazilian friends. PC gaat vanavond uit eten met Gunnar. Lola en ik
hebben een ‘meidenavond’.
Donderdag, lekker werken. Michael (directeur) komt bij mijn bureau zitten
en vraagt of ik interesse heb om een dag extra te werken. Boven zitten de
zussen Kim en Kirsty, die zijn verantwoordelijk voor de financiële
administratie. Of ik ze kan helpen met de administratie. Natuurlijk! Ik weet
nog niet per wanneer en of het echt ‘een dag’ is, maar extra uren=mo money! ;-)
Door alle telefoontjes en mijn eigen werkzaamheden gaat de dag snel voorbij.
Veel klanten die ik regelmatig aan de telefoon heb, denken nu al dat ik ze
herken aan hun stem. Tuurlijk! Dan krijg je dit: ‘Hiiii Lucy, it’s me, how are
you?’ En dan komt het moment dat ik de naam moet noteren…’it’s me!’ eh…ja…’what
is your name, again?’ ;-)
Ik koop een bos bloemen voor mijn buuv Judith. De kids gaan a.s. zaterdag
namelijk bij haar logeren. Wij hebben een uitje op zaterdagavond! Ja, ja, echt
waar! ;-) We gaan een keer weer samen uit! Een soort ‘kerstborrel’ van mijn
werk. Medewerkers + partners. Er wordt ongeveer 100 man verwacht, dus
gezelligheid!
Ik drop de bloemen alvast bij Judith en we spreken af voor zaterdag. Kids
zijn thuis en ik word een beetje onrustig. Om 19.00 uur hebben we een diner met
onze Brazilian friends. Onze laatste avond samen…Lola maakt brieven en
tekeningen voor hun. Echt heel lief. We gaan naar het restaurant en het is
gezellig druk. Terras is helemaal vol! Ze zijn er al! We praten, lachen en
eten. Dan komt het moment van afscheid. We wensen ze een goede reis en een goed
leven (waar dan ook op de wereld). Het is een ‘relaxte afscheid’. Niet al
teveel drama, want zij voelen zich prima in hun keuze, dus wij ook. Ik zal ze
wel missen…!
Vrijdag, om 9 uur hebben we ‘exit interviews’ met de leraressen van de
kids. De kids doen het beiden zo goed! Hun Engels is als ieder ander kind van
hun leeftijd in Oz. Ze zijn helemaal klaar voor ‘de normale school’. Ze zullen
ook in hun ‘normale jaar’ instromen. Dus in het nieuwe schooljaar (feb. 2013)
gaat Lola naar year 2 en Milan gaat naar year 5 (groep 4 en groep 7). Ze tellen
in Oz de kleuterjaren niet mee, dus eigenlijk hetzelfde als ruim 25 jaar
geleden. 2e klas en 5e klas…zei ik toch! Ze lopen hier
dus al zolang achter! ;-)
We praten ook met Ginny (schoolhoofd). We hebben namelijk iets om over na
te denken en er zijn een aantal factoren wat ook belangrijk is in onze keuze.
Huh? Ja, let op! De eigenaren van onze huidige huis liggen in scheiding en gaan
hoogstwaarschijnlijk het huis (misschien volgende jaar al!) in de verkoop doen.
De man zit echter in Zuid-Afrika en is zeer eigenwijs. Hij wilt zijn vrouw niet
scheiden zonder strijd, zeg maar. Dus zolang zij kibbelen, kunnen wij in het
huis blijven. ;-) De ene zijn dood….De makelaar echter heeft een huis voor ons
in de aanbieding! Is nog niet op de markt. En die wil ze evt. voor ons ‘apart’
houden. Mooi huis, genoeg (bad)kamers, netjes, zwembad etc.-geen
superuitzicht-, maar ok. Het huis zit in een ander schoolzone. Namelijk in die van
‘Linden Park’ (ook een goede school). –back to Ginny-
Wij vragen aan Ginny wat de verschillen zijn tussen Burnside en Linden Park
school. Ze zegt dat het minimaal is, maar ze maakt een afspraak voor ons bij
Linden Park, zodat we daar ook ‘een gevoel’ krijgen. Volgende week hebben we dus
een afspraak met beide scholen. We rijden samen nog even naar het huis wat in
de ‘aanbieding’ is. Mooie buurt, niet in the hills, loopafstand naar Linden
Park school, geen uitzicht op de stad. PC gaat aan de makelaar vragen waarom en
hoelang het huis verhuurd wordt. Wordt wikken en wegen…want ook afhankelijk van
de school, gaan we een beslissing nemen en school begint in februari! Moeeeee!!
;-) Wie heeft er nu zin om weer te verhuizen binnen een jaar?!?
Maar zover is het niet. Eerst alles op een rij.
 |
| Sinterklaas! |
Hee, een pakketje, wat een verrassing! Aaahh, van mijn lieve vriendin
Baret! Een ‘sinterklaaspakket’ met allemaal lekkers. Thanks, love, wordt zeer
gewaardeerd!
 |
| @ Combo bugs |
Vanavond mogen de kids (als beloning voor hun resultaten op school) kiezen
waar we gaan eten. Dat wordt de Mac of sushi! ;-) Eerst gaat Lola naar de Combo
Bugs en daarna vertellen we aan de kids dan we supertrots op ze zijn, omdat ze
zo goed hun best doen op school. Ze mogen kiezen waar we gaan eten. Milan wilt
bij de Italiaan en Lola wilde sushi. Ze doen ‘rock/paper/scissors’. Lola heeft
gewonnen! Dus we gaan naar de ‘Sushi train’. ;-) Het is rond 18.00 uur en het
is nog 30 graden! Love it!
Dit weekend geen BBQ met/bij ons en/of bij anderen! ;-) Morgenavond zijn
wij dus in de stad ‘borrelen’ met de collega’s van Tony’s wholesale flowers!
Zondag gaat Lola (extra) repeteren met the Combo bugs voor hun optreden in
december. Vrij chill, dus!
Bye, bye Brazilian friends!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten