Zaterdag, Lola en ik gaan eerst boodschappen doen. En bij de kassa zie ik dat de dame naast me een ‘Blond’ tas heeft. Ik vraag aan haar: ’Have you been
in Holland?’ Zij: ’Ik ben Nederlands en ik heb de tas van mijn moeder
gekregen!’ Nou, wat leuk! Ze dacht al Nederlands te horen! We hebben wat
gekletst. Ze heet Marleen en ze is al 12 jaar in Oz (vanuit Delft!). Haar kids,
jongen van 9 en een meisje van 8 jaar zijn in Oz geboren. Haar kids spreken
geen Nederlands. Aangezien ze dichtbij woont en de kids ongeveer dezelfde
leeftijd hebben als Milan en Lola heb ik haar nummer gevraagd om een keer een
‘playdate’ te maken.
’s Middags gaan we met z’n allen op bedden/tuinset/bbq jacht. Het is
herfst, dus de tuinsets en bbq’s zijn in de uitverkoop! We hebben een aantal
leuke sets gezien. We zijn ook aan het bedenken wat voor bed we in de
logeerkamer willen hebben. We hebben een ‘stapelbed’ gezien, met beneden een 2
persoonsbed en boven een 1 persoonsbed, deze kan uitgebreid worden met een
eventuele 3e bed, die onder het stapelbed geschoven kan worden. Dit
is wel ideaal als er een gezin op bezoek is. Na heel de middag te hebben
‘geshopt’ zijn we met niks naar huis gegaan. Even alles laten bezinken en
nadenken…volgende week gaan we verder shoppen. We gaan op tijd naar bed, want
morgen gaat de wekker vroeg!
We
gaan naar huis, want om een uur komt Thilan met Ciara bij ons lunchen. Lola
heeft mij geholpen de tafel te dekken en we hebben weer samen ‘eppelfleps’
gemaakt. Thilan en Ciara eten geen vlees, gelukkig wel vis, dus broodje zalm en
broodje (eigengemaakte)eiersalade smaakten goed! We hebben lekker bijgekletst
en de kids spelen leuk samen. Thilan gaat in sept/okt. met het hele gezin naar
NL op vakantie! Ook naar Schotland (daar komt haar man vandaan)en maybe Paris too!!
Ooooohhhhhh!!!! Ik voel een beetje jaloezie opkomen! ; p
Maandagochtend, ik ga de Prado naar de garage brengen. De schade die we
hebben opgelopen van de klapband wordt nu eindelijk gerepareerd! De Prado is
dan ongeveer 2 weken weg. Ik krijg een leenauto, de auto wordt voorgereden en
het is een -ik schaam me rot- Ford Fairmont(??). Oud en meer dan 2 ton km erop.
Van een Prado naar een oude pornslee, zij durven! Nou ja, moet maar. Morgen
krijgen we ‘inspectie’ van het huis door de makelaar. Geen idee, waar ze
allemaal op gaan letten, maar ja, wat mij betreft zal het niet aan mij liggen,
dus aan de poets! Tegen 16.00 uur zijn de kids weer thuis. Milan gaat zich
omkleden voor zijn eerste training bij Athelstone (om 18.00 uur), maar we
hebben eerst een afspraak bij de dokter om 17.00 uur. We gaan voor Milan. Milan
heeft nu sinds een jaar of wat (wat begon als)een pukkeltje boven zijn bovenlip
en hij heeft sinds een paar weken witte/ruwe wangen. Pukkeltje is inmiddels een
pukkel geworden (soort wratje?), dus toch maar even laten checken. In de tijd
dat we moesten wachten heb ik ons allemaal ingeschreven bij ‘Kensington Road
Medical Center’, nadat ik klaar was, nog meer wachten…shit, ik had gehoopt dat
we om 17.30 uur klaar zouden zijn…we moeten ook nog naar de voetbal
rijden…Tegen 17.30 uur werden we geholpen. De dokter is een grote oudere man
met enorme padogen, hij heeft een beige overhemd aan, zwarte pantalon iets(kan
ook als joggingbroek gedragen worden) en zwarte gympen…hij had duidelijk zijn
padogen nog dicht vanmorgen. Hij sjokt naar zijn kantoor en hij heeft lange
(vieze) nagels! Een beetje een morsige man. Kan toch niet!! Hij begint
met:’Zijn jullie weleens in Milano geweest?’ (dat is naar aanleiding van de
naam Milan)..prietpraat…geen tijd, we zijn al laat! Milan moest op het bed gaan
liggen –SERIEUS- voor 2 dingen in zijn gezicht…afijn, Milan gaat liggen en de
dokter kijkt met een soort Maclight naar de pukkel. Ik heb uitgelegd dat Milan
het nu meer dan een jaar heeft en dat het alleen maar groter is geworden. Het
is een soort wrat, volgens hem. De dokter wilt het laten zitten en nog 3
maanden afwachten wat er dan gebeurt! Nou, nee…ik vertel net dat het al een
jaar zit en groter wordt! Lang genoeg afgewacht, lijkt mij. Hij moet eraf! Oh,
oh, ik kan het ‘freezen’…je kunt het ook met een draad erom heen knopen en eraf
knopen/snijden?!? Ja?!? Vraag je dat aan mij? Ik zeg:’ Wat raad JIJ aan?’ JIJ
bent tenslotte dokter!...-geduld bijna weg- tijd tikt- we komen te laat voor
trainen- of…zegt ‘ie: ‘ik stuur je door naar de dermatoloog, die kunnen de
behandelingen ook doen, maar zij hebben ook evt. laserbehandeling, dan kunnen
zij beslissen wat het beste is’. Eindelijk! Goed idee!! Geef maar een
verwijsbrief! Toen ging hij typen…zzz….met 2 vingers…zzz…duizend keer dezelfde
fout…zz…backspace…delete…zzz.. ik was bijna geneigd om zelf te gaan typen…nou
ja, we zijn nu toch al te laat, dus maakt niks meer uit…nadat hij alles had
getypt, kwam het volgende. Naar welke dermatoloog wil je? Nou, een goede,
dichtstbijzijnde. Toen kwam er een adressenboekje tevoorschijn! Telling the
truth!!! Ik heb hier 3 namen van dermatologen ingeschreven waarvan de patiënten
erg tevreden waren. Ik zie een Nederlandse naam: Emma Haverhoek, doe maar die
maar! ; ) Moest hij haar naam nog opzoeken in het databestand van de
computer…zzz…kon hij haar naam niet vinden….pfff…CTRL P=uitprinten. Nou,
gelukt! Wegwezen, hier! Bij de balie heb ik nog wel even gemeld dat we een
andere dokter willen voor familie De Krom! ; ) Ok, inmiddels donker geworden buiten,
naar de voetbaltraining! Hee, heb ik mijn lichten nou aan? Ja! Maar hij schijnt
niet fel genoeg en een lamp doet het niet, heb ik weer! Gekke Ford! 18.20 uur
we zijn er! Milan gaat gelijk lekker met de jongens mee en PC is meteen
gevraagd om co-trainer te worden. Lola en ik gaan alvast naar huis met de auto
van PC. Gaat hij maar in die gekke Ford rijden. Ik druk op de Tom Tom ‘home’ in
en ben gaan rijden. Aangezien PC in ‘home’ the City in heeft gegeven, rijden we
met een kleine omweg naar huis! Inmiddels 19.30 uur (gelukkig had ik van te
voren gekookt)zitten Lola en ik net met een bord spaghetti The Voice –the
Battle te kijken en daar kwamen de mannen ook binnen. ’s Avonds krijg ik een
appje van mijn nicht. Zij had (voor haar) vanmorgen ook een ‘stomme ervaring’
met haar dokter! Hahaha….zij leest nu het verhaal van ‘onze dokter’ nog een
keer..
Dinsdagochtend:’ MAAAAMMM, er zit een muis in de val!!!!’ JAKKES!!! Dat mag
PC gaan oplossen. ‘MAAAMM!! Alleen zijn hoofd zit er in!!’ IIIIeuw!! PC heeft
geprobeerd de muis te laten zien aan mij. WEG!!! PC heeft de muis in de
container weggegooid. Ik hoef de muis niet te zien! Zou dat de enige muis zijn
of zouden er meer zijn? We laten de vallen gewoon waar ze waren, je weet maar
nooit! Tussen 10 en 12 uur komt de makelaar voor inspectie. Ze komt om 11 uur.
Ze is hier 2x eerder geweest (dus ze wist toen al dat ik opgeruimd en schoon
ben)en ze stond binnen 5 minuten weer buiten. Stelt dus helemaal niks voor! Al
had ik niet gepoetst, dan nog was ik door de inspectie heen gekomen! Beter!
Zo’n inspectie is 1x per kwartaal! Kom maar op, geen probleem! Later ga ik weer
naar de garage en de Ford krijgt een nieuwe voorlamp. Sjonge..kan ik ook een
nieuwe auto krijgen?!? ; ) Inmiddels was het al te laat om op school te helpen.
Milan maakt alvast zijn huiswerk wat hij donderdag moet inleveren. Aangezien er
maandag(voetbal), woensdag(voetbal) en donderdagmiddag/avond(hockey) getraind
moet worden, is dinsdag de enige dag om zijn huiswerk af te maken. Vanaf deze week
zijn de zaterdag èn de zondagochtenden bezet voor voetbal en hockey. Ik ben
blij dat hun muzieklessen tijdens school is!..
Milan heeft vandaag met gitaarles de tune van ‘Star Wars’ geleerd! En dat
laat hij horen! Echt knap! Weer supertrotse moeder! ’s Avonds met opa en oma
geskypd.
Woensdagochtend, ik heb om 8.30 uur afgesproken met overbuuv Judith. We
gaan een ‘wandelen’ met vrienden van haar. 5 minuten bij ons vandaan verzamelen
we bij een gezellig koffietentje. Ze zijn met z’n 4-en en allemaal rond de 50
jaar (zijn vrienden van Richard –man van Judith-). Allemaal aardig! Na 10 minuten gaan we.
Jeetje, we gaan toch wandelen? Binnen no time, liepen Judith en ik achter
(Judith moet zich ingehouden hebben voor mij!). Het is ‘speedwalking’ en ik
hield ze aardig bij. We lopen door een wijk, met ook een aardige ‘heuvel op’.
Ik was helemaal trots dat ik de straat /heuvel had uitgelopen zonder te
stoppen! Toen kwam het, we lopen ‘Greenhill park’ in en ik zie een heuvel
opdoemen…WAT?!? Niet normaal! Stijl!! Ik zeg tegen Judith:’ Hee, ik heb je
verteld dat ik nu een half jaar niks aan sport heb gedaan en jij zei dat het
een ‘mellow walk’ was, ‘like riding a bike’…’ voor haar misschien, maar voor
mij? Halverwege de heuvel, voelde ik mijn benen en billen branden! Ik moet NU
even gaan zitten, anders ga ik neer! Judith zegt:’ Vanaf hier is het nog maar
20 minuten heuvel op!’ O…..K…..als ik nou heel de ochtend erover kan doen, dan
vind ik het best, maar ik weet dat zij en haar vrienden (die allang uit het
zicht zijn) aan ‘powerwalk’ doen, dus dat is echt doorstappen! Ik heb tegen
haar gezegd dat ik het wel op mijn eigen tempo ga doen en dat zij maar gewoon
alvast moet gaan lopen. Waarschijnlijk zie ik ze weer op hun terugweg. Dus daar
ging ze…zat ik daar alleen ; ) met nog 3 tussenpozen ben ik wel door gaan
lopen. Oef..wat een klim, dat kun je echt niet voorstellen! Na 10 minuten te
hebben doorgelopen, zie ik nog een heuvel…ow my…..en daar uit het niets zie ik
de groep teruglopen! Joepie!!! Ik hoef (wat bleek) de laatste heuvel niet meer
op! Ik loop lekker met ze mee terug. En dat gaat makkelijker! Heel lief, zeiden
ze tegen mij:’ Wat ben je ver gekomen, mijn eerste keer, ben ik bij einde van
de straat gestopt!’ Kijk, dat is bemoedigend!
The Mount Lofty is ongeveer 45 minuten lang alleen maar een steile heuvel
op wandelen. Nou, ik weet nu al, daar ga ik de eerste keer waarschijnlijk wel
een uur over doen!.. Ik ben wel blij dat ik mee ben gegaan. Na afloop hebben we
lekker een kop thee/koffie gedronken bij de koffietent waar we zijn begonnen.
Ze hebben allemaal oudere kinderen en we hebben leuk gekletst. Het gaat soms
best snel om een aantal gesprekken te volgen, maar ik probeer het wel bij te
houden en als het niet lukt, dan zit ik maar een beetje schaapachtig te
glimlachen ; )
Tegen 10 uur zijn we weer thuis. Later ga ik ga bij de bank langs. Want…we
hebben van de makelaar een heuse cheque gekregen! We hadden nog geld
tegoed van de eigenaar van het huis en dat heeft de makelaar nu geregeld. Maar
een cheque?!? Niet echt van deze tijd. Met de cheque naar de bank om het geld
over te laten schrijven op je rekening..wat een gedoe! Gelukt! Het schijnt erg
gebruikelijk te zijn, dat mensen in Oz ook hun salaris krijgen dmv een cheque
en dus op deze wijze hun geld op hun rekening ontvangen. Dus elke vrijdag is
het druk op de bank!: ) ’s Middags gaan we met z’n allen naar de
voetbaltraining van Milan. Het is een beetje een ‘zooitje ongeregeld’. Mijn
contactpersoon Naama (Israelisch) is barvrouw/adminstratief
medewerker/coordinator. Ik moest e.e.a. nog met haar aftikken (gegevens,
betaling, tenue), maar dat duurt een eeuwigheid. Zo is ze weer het hek aan het
‘maken’. De bar aan het openen, want vanavond is er een BBQ, oh ja, Lucy, je
zit er ook nog!..Ik zit geduldig aan een tafel met 3 dames (echt moekes),
hartstikke aardig! Eentje is 2,5 jaar geleden van Noord Londen naar Oz
vertrokken. We zitten leuk te praten en de glazen wijn komen op tafel. De dame
uit Engeland (Nikki):’ Come on, love, you have to drink when your boy is
playing soccer!’ (op z’n typisch Engels) hahaha…nee, bedankt! Nikki is ook
vrijwilliger op de club en zij schenkt zelf de glazen. Naama merkte op dat de
wijnglazen erg ‘vol’ is gevuld…en daar kwam het…Naama had net haar rug gekeerd
of de dames zaten al:’ Hoe weet zij dat? Heeft ze een meetlint? Hee, ik ben
hier vrijwilliger en ik mag zoveel schenken als ik wil!’ hihihi…Ladies!...
Intussen is PC zijn carrière gestart al co-trainer in Oz. Volgens hem ook
daar een ‘zooitje ongeregeld’. Jongens die slecht luisteren en gewoon op de
grond gaan liggen (waaronder ook de zoon van Nikki ; ) maar, ja, eerste dag, dus
de jongens moeten ook aan PC wennen, later zal PC misschien wat harder
optreden! ; ) Aansluitend een BBQ, lekker hotdogs, sate en frietjes gegeten.
Donderdagochtend, om 10 uur een ‘tea date’ met Sophia in Burnside Village
(mall). Even bijkletsen, zij is vorige week geopereerd (kleine ingreep), is
goed gegaan, ziekenhuis is ‘oud’ en personeel nou niet echt ‘je van het’, nieuw
bed gekocht…hee! Ik vertel dat wij nog op zoek zijn naar een logeerbed…wij
mogen hun ‘oude bed’ hebben! Het is een ‘oud bed’, maar de matras is niet door
en dus nog goed als logeerbed! Nou, dank je wel! Misschien van het weekend het
bed ophalen. Scheelt weer een
speurtocht. Vanmiddag naar hockeytraining van Lola. Scheenbeschermers CHECK,
hockeystick CHECK, bitje….waar is je bitje?!? Zonder bitje, geen
hockeytraining! Wij zoeken…PC gebeld of hij misschien wist waar het bitje zou
kunnen zijn. Misschien in de Prado in een van de ‘opbergvakken’ van Lola. Ow,
dat zou een mogelijkheid kunnen zijn. Dus gaan we (weer) naar de garage.
Gelukkig is de garage niet ver. We mogen de werkplaats niet op, dus moesten we
uitleggen waar the ‘mouth guard’ zou kunnen zijn. Uh…hoe zeg je ‘vakken’ in het
Engels? ‘You know, in the thing where you can put things in..’ ; ) GEVONDEN!!
CHECK!! We kunnen naar hockeytraining. In de auto zei ik tegen Milan:’ Pockets!
We hadden pockets kunnen zeggen!’…Milan lacht. Hij lacht mij ook uit, omdat ik
moeizaam de auto in -en uitstap. Ernstig pijn in ‘bum and legs’!(van de
‘mellow’ powerwalk).
Vrijdagochtend, een beetje onrustig geslapen. Het regende hard buiten en
met een half oog naar mijn mobiel gekeken. Mijn vriendin is haar verjaardag aan
het vieren in een restaurant en mijn nicht antwoord op een vraag (wat ik eerder
op de dag had gesteld). Hmmm…mijn ogen worden weer zwaar, ik kan weer slapen.
Toen kwam Lola, die had ‘eng gedroomd’, dus toch niet weer slapen…; ) Vanmorgen
is het droog en een zwak zonnetje. Niks van te merken dat het vannacht zo hard
heeft geregend. Ik ga vandaag boodschappen doen. Toen ik thuis kwam van
boodschappen, stond er een bus op mijn oprit met een heuse Arabier! Met tulband
en baard…hallo? –shit, ben ik iets vergeten, zou er iemand komen vandaag?- ‘Parcel’,
zegt ‘ie. Parcel? (ik dacht eerst dat hij zichzelf voorstelde ; ) en toen zag
ik allemaal pakketjes in zijn bus…AAAAHH! Parcel!! De TNT van Oz! Een pakketje!
Ik dacht eerst van mijn vriendin, want daar zit ik op te wachten.
VERRASSING!!
Van opa en oma!! Oooohhhh!! Deze had ik niet verwacht! Netjes gewacht tot de
kids terug zijn van school…tik-tok-tik-tok…daar zijn ze!! Gauw openmaken!
Ow,
wat leuk! Oude kinderleesboeken van opa, Donald Duckjes, Tina, dvd van The
Sound of Music en voor mij een aantal ‘mags’ waar o.a. de LINDA. Wat leuk!!!
Altijd goed! Dank jullie wel!
Ons weekend: Milan voetballen, bed ophalen (bij Sophia), ik ga met een
aantal (NL)dames ’s avonds lekker uit eten (op the Rundle Street) en filmpje
pakken. Zondag, vergeet moederdag/uitslapen/ontbijt op bed, Lola moet hockey
spelen om 9 uur!! Daarna lekker met z’n vieren eindelijk even niks…
Jullie ‘meivakantie’ is bijna afgelopen. Nog even genieten, voordat de
‘normale ritme’ weer start! Fijn weekend!
The Sound of Music |
PS. Mam en moeder, een fijne moederdag toegewenst en dikke kus van ons! In
gedachte bij jullie…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten