Afgelopen week, heb ik heel de week goed kunnen doorslapen! Ik heb weleens van die
slapeloze nachten, maar afgelopen week niet.
Maar dan, vannacht…ik lag te woelen en te draaien, op een gegeven moment ben ik
klaarwakker! Ik kijk op mijn mobiel. Brant heeft mij een half uur geleden
geprobeerd te bellen en een minuut geleden heeft hij geappt. Mijn lieve nichtje
Joalika is bevallen van een gezonde zoon: Mik! Dus vandaar, dat gewoel en
gedraai! Hoera!! Helemaal blij, sta ik op. Na wat geapp, gaan we facetimen. Zit
ik dan om 3.45 uur in de nacht. In NL nog vrijdagavond. Joalika komt net bij
(van de operatie –veel bloed verloren en placenta kwam niet los-). Aaaaww
sweetie! Gefeliciteerd! Ik ben er, hoor! Daarna val ik stoned van alle emoties
in slaap.
Zaterdag, ‘Hee luiwammes! Waar blijf je dan! Ik stond om
7 uur bij de receptie!’…tekst van een appje van Orlando. Hij is gisteren in
Adelaide aangekomen (van Melbourne), maar de spelers moesten in het hotel
blijven. We hadden afgesproken dat ik de kaarten voor de voetbalwedstrijd
vandaag bij zijn hotel kom ophalen…om 7 uur….hihi…yeah right!! We appen wat
heen en weer en we spreken rond 12 uur af bij zijn hotel. En daar is hij dan!
Onze lange Suri! Om 13.00 uur heeft hij
een meeting, dus we doen een kop koffie in het hotel.
Gezellig! Even
bijkletsen. We hebben het over Melbourne/Adelaide, heatwave, zijn gezin en
voetbal uiteraard (nou ja, dat is meer PC zijn afdeling). Terwijl we praten,
komt John van ’t Schip langs. Ow! Het is al 13.00 uur! Ze hebben natuurlijk een
meeting. We kletsen even snel met John en gaan met z’n allen op de foto ;-)
#hijiszogewoongebleven ;-) We zeggen Orlando gedag en we gaan de stad in. Even
lunchen, beetje slenteren, kids kijken wat ze willen hebben (van het geld van
opa en oma ;-) en dan is het tijd om naar het stadion te gaan. We hebben een
goed plekje in de schaduw. De mensen aan de overkant zitten met hun giegel in
de zon. Is wel lekker, maar niet 2 uur lang! De spelers komen het veld op. ‘Ja,
daar is hij!’ roept Lola. Orlando heeft ons ook gezien en we zwaaien.
Wedstrijd
begint. Adelaide United vs Melbourne Heart. Beetje boring wedstrijd. Lijkt net
of alles in slow motion gaat. Hier en daar een gele kaart en uiteindelijk
geëindigd met 2-2. Balen! Melbourne had gewoon moeten winnen, maar goed –het
zal me jeuken- ;-) Na afloop spreken we met Orlando af dat we elkaar vanavond
in de stad zien (hij moet eerst met het team samen eten). De kids zeggen gedag,
want die zien hem niet meer terug (voorlopig). Thuis brengen we de kids naar
bed en we maken ons klaar voor een avondje stappen! De oppas
(Lily-overbuurmeisje-)is er om 21.00 uur en Orlando belt. Ze zijn klaar met
eten en gaan de stad in, maar…uh…oh…de coach heeft een grapje gemaakt. De
spelers mogen maar tot 12 uur uit! Hahaha! Allemaal volwassen gasten en om 12
uur thuis zijn! Hihi! Anders veranderen ze in een pompoen! ;-) Nou ja, beter
iets dan niets. Om 21.30 uur zijn we in een of ander tent op Hindley street
(beetje hoeresloeren straat ;-) Daar ontmoeten we Orlando weer en nog wat
spelers. Wat zijn het broekies, zeg! Allemaal beetje (net)in de twintig. Those
were the days! ;-) Maar allemaal erg aardig. Geen idee of ik nu met een
‘celebrity’ zit te praten, maar het is in ieder geval gezellig. Na een uur of
wat, besluiten we naar een andere tent te gaan (daar zijn weer andere
teamgenoten). Op straat worden de mannen herkend! Zelfs Orlando (die nauwelijks
heeft gespeeld door blessure). Best celebrity, dus…bij de andere tent ontmoeten
we nog meer spelers o.a. ook Rob Wielaert (ook NL’er). Ook een beetje mee
gekletst. Hij is vorig jaar naar Oz vertrokken en heeft het naar zijn zin in
Melbourne. Zijn dochter (6) spreekt al vloeiend Engels. Dus dat, zo gaat dat
met de kids. En dan, zomaar is het 23.45 uur! De mannen moeten terug naar het
hotel! We zeggen gedag en tot ziens tegen Orlando. Was gezellig, thanks! Nu
begint ‘the party’ echt! ;-) PC en ik gaan nog lekker op terras van Rundle
Street een drankje doen. En dan valt het doek ook voor ons. Tegen 1 uur zijn we
thuis. Ik breng Lily naar de overkant en lekker slapen.
Zondag, vandaag gaan we de kids verrassen met dolfijnen
spotten bij The Port of Adelaide. Onderweg naar de haven, vragen de kids om
hints…ehm…golven…zwemmen…nee, geen golfslagbad…Als we bij de haven aankomen,
weten ze het. Yeeeaaahhh!! Een collega van PC heeft ons geadviseerd om beneden
vooraan te gaan zitten. Dus als een speer daar naar toe. Het is warm in de zon!
#blijmetonzehoeden/petten! We varen bijna een uur door de haven. Beetje saai,
niet echt heel veel te zien, maar ja, wij zijn hebben in een van de grootste
havensteden gewoond! Heee! In de verte zien we vinnen! Wat gaaf! Waar zijn ze
nu? 
Ze zwemmen aan de zijkanten van de boot met de boot mee! Oooohhh super,
zeg! Het zijn er twee! Echt zo leuk dat we ze van dichtbij zien. We hangen wel
zowat overboord! En dan zijn ze opeens weg, wij wachten, maar ze kwamen niet
meer. We varen alweer terug en de dolfijnen laten zich nog een keer in de verte
zien. En dat was het. Erg leuk! De kids ook helemaal gelukkig! Ik krijg een
bericht van Monica UK. Haar man: Andy is gisteren naar the UK gegaan (gaat niet
goed met zijn vader -83 jaar-). Ze zoekt afleiding, of wij ook naar Australia
Day festival gaan in de stad. Huh? Dat is toch morgen? Wij direct googlen. Oh!
Het is vandaag! Ah! Ik begrijp het! Dat hebben we vorig jaar ook een keer
meegemaakt. Als een nationale feestdag in het weekend valt, dan heb je in NL
gewoon pech. In Oz heb je maandag vrij! ;-) Dus vandaag is Australia Day!
–bloos- Tuurlijk gaan we de stad in! En Monica komt ook gezellig! Als we de
stad inrijden is het druk. Ongewoon druk voor Adelaide. Een aantal dingen valt
vandaag samen, einde Tour DownUnder, een cricketwedstrijd in the Adelaide Oval
en natuurlijk Australia Day festival! Wouw!-warm gevoel-
We hebben heel veel geluk, we vinden een parkeerplaats
tegenover het Elder Park, waar straks het openlucht concert/vuurwerk wordt
gehouden. Top! Straks niet ver lopen! Op de ‘hoofdstraat’ (King William Road)
gaan we klaar zitten voor de optocht. 
Wij zitten een beetje aan het einde van
de optocht, dus het duurt wel even voordat de eerste groep zich aandient.
Optocht begint om 18.00 uur, na 10 minuten zijn ze al bij ons! ;-) Diverse
nationaliteiten komen voorbij. Ook landen waar ik nog nooit van heb gehoord.
Soms grote groepen en soms wordt een land maar vertegenwoordigd door 5 mensen.
Ziet er dan erg zielig uit. Alsof ze niemand konden voor ‘apenland’ en iemand
gewoon van de straat hebben getrokken. Hier, een vlag, ga maar meelopen! ;-)
Rond 19.00 uur is de optocht voorbij en schuiven wij op
naar Elder Park. Door alle menigte is het een wonder dat we (Monica en
wij)elkaar hebben gevonden! 
Monica heeft een kleed bij zich en we installeren
ons op het gras. Déjà vu met Sydney! Maar dan in Adelaide ;-) Ook hier lekker
kletsen, mensen kijken en picknicken. Een mooie sfeer! We krijgen een mini
concert van een of ander kandidaat van de X factor en nog 2 bekende Ozzie
figuren.
Maar ze zingen wel bekende nummers. Dus het laatste half
uur hebben we gewoon met z’n allen staan swingen! Rond 21.00 uur is cricket
afgelopen en we zien aan de overkant de mensen naar buiten stromen. Op tijd
voor het vuurwerk! Om 22.00 uur, vuurwerk! Weer erg mooooiiii! Wel ruim 10
minuten lang! Dat is een mooie afsluiting van een mooie dag.
Maandag, deze week hebben we weer heatwave! En het start
vandaag! Nou ja, nog net geen 40 graden, maar 38…we gaan naar Moana beach.
Sacha en Tamara(met gezin) zijn er ook en Monica UK komt later. Joehoee! Lekker
genieten van de laatste dag van de vakantie. En wat voor een dag! Heerlijk, nog
even zonnestralen pakken voordat we weer binnen zitten met 40+ graden!
Dinsdag, we brengen samen de kids op hun eerste schooldag
naar school. We bekijken de klas en de klasgenoten. Sommigen zijn bekend, maar
ook heel veel nieuwe gezichten. Gelukkig zien ze ook hun ‘oude vriendjes’ op
het schoolplein.
Na een dikke kroel en kus gaan wij naar ons werk. Vandaag
helemaal niet druk. Gisteren zijn er geen bloemen geleverd (ivm Australia Day)
en met the heatwave in het vooruitzicht…ik kom nagenoeg wel de dag door, maar
ben blij dat ik de kids weer kan ophalen. Hee! Wat gaat de bel vroeg! Is nieuw
blijkt. Ze zijn 5 minuten eerder uit. Dus 15.10 uur uit in plaat van 15.15 uur.
Ik weet echt niet waar het op slaat, maar ja, zo begrijp ik zoveel dingen niet
en ga ik toch maar daarin mee. De kids hebben een leuke eerste dag. Milan start
gelijk met een ‘invalleraar’, zijn eigen lerares is tijdens de vakantie
geopereerd en komt na een maand terug. Gelukkig is de ‘invaller’ wel aardig.
Lola aan de andere kant, moet wennen aan haar juf. Hoe softie haar vorige juf
was (soms te) is de huidige juf meer van het: niet lullen, maar poetsen. Maar
voor de rest heeft ze het leuk gehad en al nieuwe vriendinnetjes gemaakt. Gelukkig!
Woensdag, vandaag zie ik de Zonnebloem na 7 weken weer
bij elkaar! Gezellig! Al wandelend en kletsend lopen we naar de top. Geen
enkele moeite! Met Judith heb ik tijdens de vakantie nog regelmatig contact
gehad/gezien, dus van haar wist ik wat ze in de vakantie heeft gedaan. De
andere dames hebben in de tuin gewerkt(bomen planten, zwembad laten aanleggen
etc.), naar Perth geweest met kerst. Afijn, we hebben leuk bij gekletst. Ik
vind mijn ‘woensdag regelmaat’ terug in het boodschappen doen en poetsen. Ge-luk-kig…NOT!
Boodschappen done! Huis poetsen done! Net op tijd voor de inspectie om 13.00
uur van de makelaar, om 14.00 uur komt Ben(Proud-zoon van de baas-) langs. Hij
had vanmorgen mijn simcard gedeactiveerd! WAT!! Mij zomaar van de buitenwereld
afsluiten?!? Hij komt nu een nieuwe simcard brengen. ;-) En dan is het alweer
tijd om de kids op te halen. Vanavond zou de eerste (voetbal)training van Milan
beginnen. Echt raar! Want de wedstrijden start pas over ruim 2 maanden, ofzo.
We zitten nog midden in de zomer! Sommige kids zitten nog in op hun
‘zomersport’, zoals cricket en basketbal. Bovendien mag er niet getraind worden
als het 32+ graden is. En ook hier, ga ik toch maar daarin mee! ;-)
In plaats daarvan gaan de kids met PC lekker zwemmen.
Donderdag, relax dagje op de zaak. Geen bijzonderheden.
Wat me dan wel opvalt ;-) is dat ik mijn (kenbaar hippe) spijkerbroek afgelopen
dinsdag ook droeg –geen woord-(nu had ik dat niet verwacht, dus ik miste het
ook niet) en vandaag had ik dezelfde spijkerbroek aan en vandaag krijg ik de
complimenten! Zijn Ozzie’s dan altijd overal later mee? ;-) Als ik de kids
ophaal is het weer heet. Sinds een aantal maanden zit Lola haar voortand los.
En vandaag weer:’Mam, hij bloedt!’ tja…-voor de zoveelste keer-…meis, je tand
gaat eruit en daar hoort een beetje bloed bij. ‘Mam! Hij is eruit!’
EIN-DE-LIJK!!
Vanavond maar eens kijken of the Tooth fairy komt. Met een ‘garagedeur’
open (je weet wel, voortand eruit), begint Lola vandaag ook weer met pianoles.
Vandaag weer even contact met de ‘overkant’, met Joalika.
Sinds de bevalling hebben we elke dag wel even contact. Tussen alle pijn en
ongemakken (van de bevalling/operatie) hebben we als vanouds ook heerlijk
kunnen lachen. Zij daar op de bank, ik hier op de bank. ;-)
Voordat ik naar bed ga, app ik ook nog met mijn dinnetje
Ris. Die is volop bezig met de bruiloft voorbereidingen. Zo gezellig om op deze
manier mee te genieten.
#ikmoetnietvergetenthetoothfairytebellen!
Vrijdag, vanmorgen weer wat boodschapjes doen/kaftpapier
kopen (schriften moeten gekaft worden)cadeautje kopen. En dan even met de Linda
en een kop thee…
Van het weekend start Milan weer met gitaarles, heeft hij
een playdate en misschien gaan we ’s avonds naar Chinese New Year in Chinatown.
Misschien omdat het morgen weer 40(+)graden wordt. Zondag gaan we PC
wegbrengen, want die gaat weer naar NL/Berlijn. Komt hij lekker van 40 graden
naar temperatuur 0 of zelfs onder nul(in Berlijn?). Als Monica kaarten heeft
kunnen krijgen, gaan we ’s middags naar de musical ‘Oliver’.
Allemaal een fijn weekend!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten