Tegen
de middag gaan we naar Central Market. Lola is momenteel helemaal into
‘squishies’. Van die ‘stressbal’ achtige dingen.
 |
| atelier van Lola |
Ze
maakt ze ook zelf (van sponzen) en dan schildert ze de sponzen (een
beer/boterham etc.). Ze is een ‘shop’ in haar klas begonnen. Zo lachen, dan
neemt ze een zak mee naar school, met die dingen erin en die dingen zitten per
stuk in een gesealde boterhamzak (met erop geschreven wat het is en de prijs
;-) De ‘sealboterhamzak’ is nog duurder dan zo’n squishie! Maar hee! Dat is ons
aandeel in ‘de zaak’ ;-) Ze heeft er van de week 2 verkocht à $ 0,50. Dus
vandaag wilt ze ‘investeren’ en meer maken. Dus we gaan op zoek naar squishies
en/of (juiste)sponzen. In Chinatown/Central Market vinden we een winkel met
allemaal Japanse artikelen en alles voor $ 2,85! Tuurlijk investeert mama en
papa ook. Zo heeft ze 3 sponzen gescoord. We lopen ook over de markt, we doen
wat boodschappen en drinken een kop thee. Relax middagje. Thuis gaat Lola
knutselen. Ze knipt de sponzen door de helft en ze gaat ze schilderen. In no
time heeft ze haar investering verdubbeld ;-)
Zondag, ik ben vroeg wakker, maar na een uur kan ik gelukkig weer slapen. Als ik op sta is het 10 uur! Nou! Dat is lang geleden! PC komt me tegemoet met mijn ‘ontbijt op bed’ (een dienblad met Turks brood (uit de oven) en een kop thee). Ontbijt op bed is geen ontbijt op bed als ik niet op bed lig, toch? Ik ga weer terug naar bed ;-) en ik geniet van mijn ontbijt. Na een half uur komt PC en hij is onrustig…ow jeee…hij wilt natuurlijk weer ‘buiten spelen’ ;-) binnen een half uurtje staan we met z’n allen in joggingbroek buiten. We gaan wandelen. We wandelen richting ‘Waterfall gully’ en bij de aangrenzende park gaan de mannen ‘ballen’ en de dames handstand/flikflak achterover/radslag oefenen. Althans Lola, ik zeg wat/hoe ze dat moet doen ;-) #bengeen8meer! Tegen 14.00 uur zijn we weer thuis en we gaan ons opmaken voor de BBQ bij James en Ellen. Rond 15.00 uur zijn we in suburb St.Peters (10 minuten van ons vandaan). Ze hebben een prachthuis! En van binnen super ruim en mooi ingericht. Dus het kan wel! ;-) Een paar minuten later komen Marguerita en David ook. De jongens (bij elkaar 5) gaan lekker in de tuin spelen en Lola speelt met de hond Boo. Wij volwassenen zitten heerlijk op het terras en we kletsen wat. Dit is gezellig! Later gaan de kids ook zwemmen! Feest! De barbie gaat aan en zoals altijd, doen de mannen net alsof ze (kunnen)koken bij de BBQ en de dames staan in de keuken van alles klaar te maken. #isinternationaal!;-) De kids gaan eerst eten en dan zijn wij aan de beurt.
De (tiener)dochters van James en Ellen schuiven ook aan. Echt een
leuke club zo. Ellen zegt op een gegeven moment:’ Let’s eat! And use the condiments
if you like!’ PC en ik kijken elkaar aan en ik zeg:’Wat zei ze nou?’ En we
beginnen beiden te lachen. Hilarisch! Dat is een woord wat we nog niet hebben
gehoord en ze bedoelt vast niet wat we denken wat we hebben gehoord! Ellen
heeft het door en al lachend zegt ze:’ Hold on, we have a language barrier
here!’ Ze bedoelt de sauzen! Oooooowwww!! ;-) Zeg gewoon ‘sauzen’, mens!
Heerlijk, een steak, gebraden kip gepofte aardappelen en salades. We hebben het
over een feest wat ze laatst hebben gegeven voor de 18e verjaardag
van een van de dochters…125 mensen! Wat?!? James was de ‘doorman’, hij zorgde
ervoor dat er geen ‘partycrashers’ binnenkomen en Ellen zorgde ervoor dat de
juiste dranken naar de juiste persoon gaan. Weer vraagtekens bij ons! We leren
een hoop op zo’n dag! Ze legt uit. In Oz mag je op je 18e drank hebben,
als ze jonger zijn dan mogen ze alleen op privé terrein drinken, maar dat moet
door de gastheer/dame geschonken worden(zij zijn dan verantwoordelijk). Om hun
zelf (en hun portemonnee) te beschermen, vroegen ze aan alle gasten hun eigen
drank mee te nemen in een tas. De gasten kregen een armband om met een nummer
wat weer correspondeert met het nummer op hun eigen tas. En dus zelf
verantwoordelijk zijn voor hun daad/drank. Wat een organisatie! Maar wat zijn
ze vrij daarin! Wat leuk! Er komen ook verhalen naar boven dat een groep (van
6, ofzo) de badkamer in zijn gegaan en in bad zijn gaan zitten (in
badkleding…of niet…who knows ;-) We moeten er allemaal om lachen. Dit is zo anders
dan wij gewend zijn (zo ‘open’ en zo ‘normaal’)en het bevalt ons wel. Later
genieten we van dessert (zelfgemaakte chocolate cake en lemon cheese cake) met
een kop thee. We gaan niet kiezen! We krijgen van beiden taarten een stuk!
Heerlijk! Rond een uur of 20.00 uur gaan we weer naar huis. Was echt
supergezellig!
Maandag,
ik breng de kids naar school. Vandaag ga ik niet werken (niet veel te doen
vandaag), dus ik ga de 3 manden was wegwerken/strijken. Terwijl ik bezig ben,
belt Scheffer mij op. De camping in Batemans Bay wat op de website volgeboekt
lijkt, heeft nog plek! Omdat ik lid ben van de ‘Big 4 campings’ ga ik de
reserveringen doen. Geboekt! Daar zitten we met de kerst! Joepiee!
We
hebben een kampeerplek aan het strand, ik zeg: TOP! Marguerita belt mij op (zij
heeft een zus in Sydney wonen), ze legt uit dat het misschien een goed idee is
om een restaurant te boeken met goed uitzicht op the Harbour Bridge. Dan hoef
je ook niet heel de dag op een plek te zitten en te wachten op het vuurwerk.
Dat is een goed idee! Als er nog wat beschikbaar is… en niet schreeuwend duur.
Ik google wat en ik bel met de VVV van Sydney. Tja, wat zal ik zeggen…ik bel
wat restaurants af die uitzicht hebben op the Bridge. Ik heb er een gevonden!
Die heeft nog plek voor ons! 7-gangendiner à $195 per persoon (excl. drank) en
voor de kids $95 p.p. Pfoeee! Hebben we $600+ over voor een oudejaarsavond? We
staan er op zich wel voor open (ow lord!;-) #onceinalifetime! Ik bespreek het
met Scheffer en die vindt het op zich ook wel wat. Via skype (weer wat geleerd!
Je kunt via skype, beelden van je PC delen!) kijken we samen naar de locatie
van het restaurant. Hmmm…het restaurant kijkt LANGS de brug en niet OP de brug.
Dat wordt ‘em niet! We gaan wel verder zoeken en in het ‘ergste geval’ moeten
we heel de dag in een park zitten wachten. Ik heb zo wel een paar uur mijn
strijkwerk kunnen uitstellen ;-) Als ik klaar ben, kan ik de kids weer ophalen.
Heb je een dag extra vrij…POEF!...gone!
Dinsdag,
om 7.30 uur ben ik op de zaak. En Bob is er nog niet! Tegen 9 uur is hij er nog
niet! Er zou toch niks gebeurt zijn? En terwijl ik dat denk, zie ik zijn smile
voor mijn neus! Gelukkig! Ik bespreek met Bob mijn (zomer)vakantieplannen en ik
overleg met hem of ik de BSO op dinsdagochtend wel nodig heb. Volgend jaar
skippen we de BSO op dinsdag. Fijn! Geen kosten meer en 3 dagen van 9-14.30 uur
werken. Heerlijk…Als we thuis zijn, gaat Milan met Lucas buiten spelen. Ik
vraag Monica Brazil of ze in de zomervakantie voor BSO kan/wil spelen (2 halve
dagen per week, voor 3 weken). Geen probleem! Ook gecoverd! Lekker gevoel! Even
in 5 dagen ‘mission impossible’ holiday geregeld en ‘BSO’ voor de vakantie.
CHECK! Na het eten gaat PC aan zijn huiswerk. Hihi! We kwamen door een
‘reminder’ van de voetbalclub erachter dat hij een ‘verklaring goed gedrag’
moet aanvragen en dat hij een vragenlijst van 45 vragen online moet indienen.
En dat allemaal voordat hij aan zijn ‘coachcursus’ aankomende weekend gaat
beginnen, anders mag hij niet eens deelnemen. En daar zit hij dan in de
studeerkamer. Aan de hand van een boekwerk moet hij de vragen beantwoorden. Als
de kids op bed liggen, doe ik (via skype)een ‘kop thee’ met mijn lieve dinnetje
Wendy in NL. Zij is onlangs getrouwd, dus dat is natuurlijk even goed
bijkletsen! ;-) Na mijn skype kijk ik nog wat tv. PC is nog niet klaar…rond
middennacht wel…#zouVanBastendatookhebbengedaan? ;-)
Woensdag,
ik ga naar de Zonnebloem en we zijn sinds weken weer eens een keer compleet.
Met z’n vieren wandelen we naar de top. Onderweg naar de koffietent lopen we
nog even langs Fiona haar huis (ze is bezig met de tuin/het zwembad). Wat een
project! De achtertuin ligt ‘open’, ze hebben een muur gebouwd (tussen de
buren)en gespoten. Ze wilt weten wat wij van de kleur vinden. Het is mat grijs
en erg mooi. Het is nog niet af, maar ik kan wel zien dat het resultaat
prachtig gaat worden! We gaan naar de koffietent. Hè, hè…lekker, hoor! Na de
boodschappen weer aan de poets. Eind van de middag gaan PC en Milan naar de
kapper en Lola en ik rijden naar de voetbalclub. Contributie van volgend jaar
moet betaald worden. En dat kan alleen maar cash of met een cheque. Ja, ja!
CHEQUE! Wij hebben geen cheque’s(en wij weigeren!! ;-), dus….Als we allemaal
thuis zijn eten we snel, want we hebben om 20.00 uur een skype afspraak met opa
en oma. Oma mist ons zooooo….
Donderdag,
op mijn werk wordt er ’s ochtends weer ‘happy birthday’ gezongen en guess wie
er achter haar bureau zit? Raar volk!...als mijn werkweek erop zit, ga ik de
kids ophalen. Amy (stoere Koreaanse chick) vraagt of Milan en Lola volgende
week bij haar komen spelen. Ehm…Lola sowieso wel want die heeft het altijd leuk
met Lucy (dochter), maar Milan? Hoe moet ik nou zeggen dat Milan Andy niet zo
leuk vindt? Ik zeg dat Lola sowieso komt, maar dat ik het met Milan zal
bespreken. Als we naar de auto lopen, doe ik de voorstel aan Milan. Milan trekt
meteen een zuur gezicht. ;-) Ik vraag aan Milan of hij het toch misschien wilt
proberen, want zodra de zomervakantie start gaan ze voorgoed terug naar Korea
en dan hoeft hij noooooit meer met Andy te spelen. Hij gaat erover nadenken…;-)
Vrijdag,
het heeft vannacht hard gewaaid en er staat nog steeds een woei. Maar het is
droog en het zonnetje schijnt! We gaan naar school wandelen. Op school legt de
juf van Lola (met mooie woorden –zo goed idee en zo creatief- al hakkelend-maar
schoolpolicy en de ouders misschien-)uit dat Lola ‘haar shop’ niet meer op
school mag hebben. Ik begrijp het wel en ik leg het uit aan Lola. Zij begrijpt
het ook. Als iemand squishies wilt kopen, dan komen ze maar gewoon naar ons
huis! Opgelost!
Van
het weekend zijn we PC 2 dagen kwijt aan de coachcursus van de voetbalclub. Hij
zat al te ‘jammeren’, ‘ik kan niet eens uitslapen’! Het is van 8.00-16.00 uur.
Jammer, joh! ;-) Wij (die niet naar cursus gaan)hebben alleen zondag een BBQ
bij Frits en Sacha, voor de rest niks…Jammer, joh! ;-)
In NL
wacht iedereen vol verwachting op de komst van ‘de man met de baard’. Veel
plezier! #peper/kruidnotentaaitaaiamandelstavensuikergoed!!
 |
| Kookaburra in onze voortuin/boom |
http://www.youtube.com/watch?v=S0ZbykXlg6Q
Geen opmerkingen:
Een reactie posten