Zaterdagochtend, rond 9 uur gaan Lola en ik richting Seacliff (ongeveer 45 minuten rijden). We
gaan naar Monica UK om verhuisdozen op te halen. Tegen 10 uur zijn we bij ze en
iedereen is daar nog in pyjama ;-) we drinken een kop thee en kletsen wat. Dan
is het toch echt tijd om de dozen in de auto te laden. Onderweg kopen we wat
lekkers voor de lunch. Tegen 12 uur zijn we thuis. PC en Milan zijn nog niet
thuis. Zij zijn namelijk in de tussentijd de trailer terugbrengen bij Paul en
Sophia. Na de lunch gaan we aan de slag!...de garage opruimen en inpakken…nog
een theetje, dan! ;-) Ok, dan nu aan de slag!!…sleep…heet…geen zin… niet
grappig….maar…eenmaal bezig, zijn we op dreef!...niet aan de hitte denken…na
een paar uurtjes is de garage opgeruimd! Wouw! #trotsopmijngezin!
Zondag,
garage CHECK, dan nu in huis opruimen en inpakken…Samen met Lola ruimen we haar
kamer op. Er komen 2 vuilniszakken ‘troep’ uit haar kamer. Waar komt dat nou
vandaan?!? Wat kan een meisje van 7 voor troep opbouwen in een jaar! Gelukkig
is ze niet moeilijk met weggooien. ‘Mam, hier doe ik nooit wat mee!’ –hup, in
de vuilniszak- hihihi- no mercy..na een uur of wat, schuif ik een kamer op,
naar de kamer van Milan. Daar komt 1 vuilniszak uit. Dus dat valt wel mee. We
gaan lekker! Tegen de middag zijn de kamers van de kids opgeruimd, schoon en
‘verhuisklaar’. Helemaal blij met de progressie van de ochtend, zit ik alweer
te denken: ‘What is next?’ PC vraagt:’ Zullen we naar Moana beach gaan?’
hmmm…opruimen/inpakken of beach…
Rond
14.00 uur zijn we op Moana beach. ;-) De golven zijn fantastisch, dus dat wordt
leuk boogie boarden! Wij zijn de eerste van de ‘NL vrienden’. En na een half
uurtje is iedereen aanwezig (Sacha, Sophia en Tamara met hun gezin). Het is een
heerlijke middag. Super relaxed gaan we
tegen 19.00 uur naar huis en onderweg halen we chinees. En deze smaakt
lekkerrrr!!
Maandag,
pfff…hoor ik daar de wekker? Dat is lang geleden! PC gaat vandaag weer naar
zijn werk. En hij heeft geen zin! ;-) Kan me zo voorstellen! Vandaag wordt het
45 graden! Ai! En hij is donderdagmiddag weer een weekje vrij, dus eigenlijk
heeft het (nog)niet zoveel zin om alles ‘op te starten’. Maar ja, wat moet dat
moet! We voelen de hitte al binnen in huis! De airco gaat aan (op zijn hoogst!).
‘Dag schat! Werkse!’…gatver…ik mobiliseer de kids. Ik wil namelijk voor 12 uur
weer thuis zijn, want dan is het pas echt bloody hot! Lege flessen wegbrengen,
bankzaken regelen en boodschappen. Rond 12 uur, zijn we thuis en ik ben blij
dat we thuis zijn…lekker een koel huis! Voor vanmiddag had ik het zo leuk
gepland, met opruimen/inpakken! Ja! In mijn hoofd! Want ’s middags komt er niks
uit mijn handen. Ik heb een poging gedaan om in mijn slaapkamer te werken, maar
na 15 minuten moest ik het opgeven. Te heet! Pfff…tja, zit niks anders op, dan
op de bank stil liggen en een boek te lezen! Jammer, zeg! De kids bewegen ook
nauwelijks vandaag. Even rustig aan! Tegen 16.00 uur komt er een beetje
beweging in huis. De kids gaan zwemmen en ik ga weer een poging doen om te gaan
pakken. Ik sleep ‘mijn slaapkamer’ naar de woonkamer (is iets koeler), maar van
het slepen krijg ik het ook warm! ;-) Niet normaal, hoe warm vandaag! Wie gaat
er dan ook inpakken met 45+graden?!? Lijk wel gek! Voordat PC thuis is, heb ik
tot mijn genoegen toch heel veel ingepakt en opgeruimd! Zo druk bezig dat we
bijna vergeten om met opa en oma te skypen! ;-0
Dinsdagochtend,
om 8 uur moeten we bij de garage zijn. Heel verhaal, maar in een notendop: in
april klapband gehad (Flinders Range), in juni 4 nieuwe banden, paar weken
geleden bleek 2 banden al versleten te zijn(!!), weer 2 nieuwe banden, klopt
niet, ter voorkoming van weer nieuwe banden, nu bij de garage. We laten de auto
achter en lopen naar huis (ongeveer 45 minuten heuvel op). Ik ben blij dat het
vandaag geen 45+graden is! Vandaag is het ‘maar’ 34 graden, maar goed te doen.
Eenmaal thuis, word ik na nog geen uur door PC gebeld. ‘Je kunt de auto
ophalen!’ ‘huh? Zijn ze al klaar?’ Blijkt dat ze de oorzaak niet kunnen
achterhalen. Onze verzekeraar (valt hopelijk onder de claim van ‘de klapband’)adviseert
ons een ander garage, want waarschijnlijk moet de auto uitgelijnd worden’.
Ok..!...grrr…na een half uur hebben we weer energie verzameld om ‘naar
beneden’(heuvel) te lopen, weer terug naar de garage om de auto op te halen.
‘Thanks for nothing!’ Rond 13.00 uur gaan we naar Pooraka (half uurtje rijden)
naar de andere garage. Situatie uitgelegd en hij was al op de hoogte gebracht
door onze verzekeraar. Dus auto op de brug. Na een half uurtje komt ‘the
verdict’. Links vooras heeft een afwijking en rechter achteras heeft een
afwijking, daardoor slijten de banden snel. ‘Ok? Can you fix it?’ Moeten ze
volledig onderstel bestellen, kosten: ‘een 2e hands auto’… Maar…hij
wist wel iemand die van binnenuit de assen kan ombuigen (te technisch, heb niet
eens gevraagd ‘hoe’), kosten:’een nieuwe fiets’. Maar…komt het door de
klapband?!? ‘Nee’. Shit, daar gaat onze claim, dus alle kosten moeten we zelf
betalen! De 2 nieuwe banden + de kosten om de assen te laten repareren. Moed
zakt in mijn schoenen. Pfff…Hij vertelt verder. ‘Waarschijnlijk waren de assen
al zo toen jullie de auto gekocht hebben, want deze schade kan nooit alleen
door een klapband zijn’. Met andere woorden: ‘Jullie hebben kat in de zak
gekocht met die auto’. Ik voel me moe, kwaad en verdrietig…&*%$#cardealer*&@$!!
Tot overmaat van ramp is degene die het kan repareren ook nog de komende 2
weken op vakantie..Tuurlijk!...Ik vraag hem of we wel veilig in de auto kunnen
rijden (we gaan immers weer op holiday naar Victoria met mijn ouders). De auto
is veilig, maar je rijdt wel weer je banden aan gort. Over 15.000 km moet je
misschien weer nieuwe banden. Nou, ik was niet van plan om de komende 2 weken
15.000 km te rijden, dus het zal wel meevallen(hopelijk kan die gast over 2
weken wel meteen de auto repareren). Ik bedank hem en stap gauw in de auto.
–baal-
Nog
steeds met een ‘baal humeur’ gaan we om 16.30 uur naar ons toekomstige huis
kijken. Ze zijn bezig met dozen inpakken! Ook toevallig! ;-) Ik zie al dat onze
koelkast in de daarvoor bestemde ruimte niet past –natuurlijk, ook dat nog- de
vloerbedekking is smerig (het wordt nog wel geshamponeerd, dus hopen op het
beste). We ontdekken een houten vloer onder de vloerbedekking…de eigenaar zou
als dat zo zou zijn en als het in goede conditie is dan de vloerbedekking eruit
rukken! –fingers crossed- tja, wat moet ik meer zeggen over het huis…geen
uitzicht, kleiner tuin, kleiner zwembad…een KNUS huis! ;-)
Vanavond
snel slapen, dan is deze dag ook snel voorbij!
Woensdag,
aan de slag! Gisteren een hele dag ‘garage dag’ en niks ingepakt. Het is
vandaag flink afgekoeld! 25 graden. Lekker! Een mooie dag om in huis te werken.
Ik ga lekker! Ik krijg lieve berichten vanuit NL of we wat merken van ‘the
bushfire’ in Oz. Nou, gelukkig niet! Net als in NL, horen/zien wij het ook op
tv. Maar kan me voorstellen dat als je in NL hoort dat er in SA(South
Australia) enorme bosbranden zijn, dat je aan ons denkt. Ha! Onkruid vergaat
niet! ;-) Het gaat goed met ons, dank jullie wel!
Rond
15.00 uur belt PC of we vanmiddag naar de makelaar kunnen om te tekenen voor
het huis. Best! En weer verder…PC komt tegen 17.00 uur thuis. De makelaar heeft
om 17.00 uur nog een afspraak, maar daarna komt ze naar ons toe! Service! Rond
17.30 uur is Laurene (makelaar) bij ons. We tekenen voor het nieuwe huis! Vanaf
26 januari a.s. hebben we een nieuw adres:
38A,
Cooper Place
SA
5066
Zo!
En dat is dat! A new chapter!
Gauw
eten en verder inpakken! ‘I’m rollin’, babe!’ ;-) Rond 20.30 uur stop ik met
inpakken. Lekker buizen met een kop thee. Heb ik verdiend!
Morgenochtend
vertrekken we naar Melbourne, daar blijven we tot zondag. Ter info: maandag
start Australian Open in…Melbourne! ;-) Zondag gaan we via The Great Ocean Road
naar Port Fairy (daar verblijven we een nachtje). Maandag tot woensdag zijn we
in Mount Gambier (in het Zuiden van SA). Zin in!!!
A
lovely weekend everyone!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten