Visum! augustus - oktober 2011

De maand juli had nog een staartje. De consultant in Oz, bleek niet gespecialiseerd te zijn in bedrijfsvisum, maar in studentenvisum. Echt 2 verschillende dingen! We hebben dus qua tijd 2 maanden verloren! Balen.. Proud solutions neemt het heft in eigen handen en gaat aan de slag met de aanvragen. Wij zijn intussen verder gegaan met onze bijdrage aan de aanvraag. Zo hebben we van de zomer ons medisch laten keuren in Amsterdam. Tot hilariteit van de kids, want...er moest in een beker geplast worden! haha. Dat was het laatste onderdeel voor ons (medisch laten keuren, moet altijd op het einde van dit proces, want wie weet wat je in die tussen tijd allemaal kunt oplopen ; ) Nou, als we dan toch nog moeten afwachten, dan kunnen we wel naar de zon, want de zomer in NL was echt KAK (in het geval kids meelezen ; ) Last minute geboekt naar Italië! Eenmaal thuis, moest er natuurlijk voorbereidingen getroffen worden voor de verhuizing (huis moest 30 sept. opgeleverd worden). Dus ik heb -ik denk- wel 30 vuilniszakken aan rommel de deur uit gedaan en spullen via marktplaats verkocht. Intussen hadden we bericht ontvangen dat we een Case Officer (CA)toegewezen hebben gekregen !!(dat betekent dat het in Oz in behandeling is genomen en dat we gemiddeld genomen binnen 2 maanden te horen moeten krijgen of we een visum krijgen) Tja, en dan maar weer afwachten. Gedeelte van de aanvraag van Proud is goedgekeurd! En onze gedeelte is in orde (dat weet ik), dus je zou zeggen: "CA, druk op enter en verleen ons een visum!" Maja, ook daar zijn het kennelijk gewoon ambtenaren ; ) We hebben afscheid genomen van de Cypruslaan (met een klein traantje) en we zijn inmiddels gaan logeren op ons tijdelijk adres (via vrienden die ook in het buitenland verblijven). Maar dan, op 25 oktober jl. tijdens avondeten, kregen we het verlossende belletje. Het was een complete verrassing, want elke ochtend om 10 uur, dan denken wij: 'nou, vandaag wordt 'em niet meer, want het is in Oz 17.00 uur geweest en dan is het kantoor gesloten". Laat staan 's avonds, dan is het daar nota bene midden in de nacht. Vreugde, ongeloof een bonkend hart! We keken elkaar aan en we zeiden: And now what?
Champagne! Kinderchampagne, welteverstaan! Joepie!

Berg en Dal - oktober 2011